Спадчына

Чым польскае мастацтва адрозніваецца ад беларускага — пяць назіранняў з Беластока

«Некалькі дзён у мяне выдаліся даволі насычанымі культурніцкімі падзеямі ў выставачных прасторах, — піша мастачка з Гродна Тася Валошка. — Мне хацелася б падзяліцца з вамі сваімі назіраннямі і адрозненнямі ад беларускай прасторы. Канешне, судзіць толькі па маленькім часе вельмі прадузята, бо шмат чаго я яшчэ не бачыла і шмат дзе не была. Але будзем лічыць гэта нейкім прамежкавым этапам і маім нейкім першым уражаннем».

На імпрэзах — сталыя

Самае незвычайнае, на што я звярнула ўвагу, так гэта на тое, што тут на мастацкія імпрэзы прыходзяць больш сталыя людзі. Хутчэй за ўсё, гэта ў мяне так супала і я яшчэ не патрапіла на «моладзевыя тусоўкі». Канешне, на адкрыцці выставы, напрыклад, прысутнічала і моладзь, але яе было значна меней, у эквіваленце. Мяне ўвогуле ўразіла, як людзі ўліваюцца ў атмасферу і актыўна бавяць час. Я параўноўвала са сваёй бабуляй, якая пасля 50 акрамя звычайных хатніх справаў нікуды не хадзіла. Тут, такое адчуванне, што пасля 50 у людзей толькі пачынаецца актыўнае жыццё.

Сучаснае мастацтва, якое прымушае думаць

Я не кажу пра тое, што ў Беларусі не такое глыбокае мастацтва, зусім не. Яно таксама глыбокае, але іншае. У Беластоку я паламала галаву над некаторымі рэчамі. Можа, гэта я такі чалавек, які вышуквае сэнс там, дзе яго няма. Але зразумела, што часам адчуваю сябе глупенькай. І тады ўключаецца нейкі ўнутраны дэтэктыў, які даследуе, чаму мастак зрабіў так, а не гэтак. Увогуле, падумалася пра тое, што калі мне было так цяжка, то што казаць пра звычайнага гледача? Мастацтву трэба вучыцца, цікавіцца, даследаваць, нават калі ты проста яго разглядаеш.

Моўны бар’ер — не страшны

Моўны бар’ер не такі страшны, калі ты хочаш камунікаваць. Прызнаюся, што мне было страшна апынуцца ў тусоўцы без ведання мовы. Я пакуль размаўляю зусім агульнымі фразамі, тыпу «Вітаю"/"Да пабачэння», але разумею сэнс. Сталася так, што нам з мужам прыйшлося падзяліцца, каб патрапіць на розныя імпрэзы. І я апынулася адна на адкрыцці выставы. Але, гэта не замінала мне папрасіць нейкую дзяўчыну мяне сфоткаць і нават пазнаёміцца з жанчынай, якая займаецца мастацкай дзейнасцю.

Выпадак вырашае

Я заўсёды казала, што на вернісажы і фінісажы трэба трапляць абавязкова. Бо менавіта ў гэты час збіраецца шмат людзей, з якімі можна пазнаёміцца. І ты ніколі не будзеш ведаць: будзе гэта мецэнат, які праспансуе тваю творчасць, ці куратарка мясцовай прасторы, якую зацікавіць твая творчасць. Ідучы на адкрыццё выставы, я не задумвалася аб гэтым, бо хацела пабачыць перш за ўсё творчыя працы. Выпадак вырашыў звесці мяне з патрэбнымі людзьмі. Спадзяюся, у бліжэйшай будучыні гэта дасць свае плады. Каб быць бачным, мастаку трэба праяўляцца. Ад таго, што вас і вашыя працы ніхто не пабачыць, вядомасці вы не даб’ецеся, зразумела.

Экзістэнцыя

Тыя выставы, на якіх мне ўдалося пабываць, былі звязаныя з экзістэнцыяй. Нібыта, такое нямое пытанне, якія задаюць працы: што гэта менавіта для цябе? Не пражыванне пэўнага моманту мастаком, не прывязка да канкрэтных вобразаў (хаця і гэта таксама траплялася), а нешта глыбіннае, неадчувальнае. Я мала бачыла такога ў беларускім мастацтве, але больш бачыла ў польскім. Ды што казаць, у беларускай і польскай адукацыі розны падыход.

Чытайте таксама: Мастакам у Гродне няма дзе паказваць працы — замест галерэй яны выстаўляюцца ў барах і кафэ

Апошнія запісы

«Інтэрнэт — сіла. Да 2020 улады гэтага не разумелі». Стваральнік Гродзенскага форума расказаў пра байнэт нулявых

Гродзенскі форум існуе больш за 20 гадоў і абнаўляецца дагэтуль. Людзі ўсё яшчэ шукаюць там…

7 лістапада 2024

Грэчка з чарніцамі, жывая музыка і «сарамлівы» стрыптыз. Рэстаранам «Беласток» у Гродне і Grodno ў Беластоку споўнілася 50 гадоў

У Гродне працуе рэстаран «Беласток», а ў польскім Беластоку – бар Grodno. У 1974 годзе…

5 лістапада 2024

«Прабіце, калі ласка». Як у Гродне адным талончыкам ламалі сістэму

Гродзенскія кантралёры - самыя суровыя, а пасажыры - самыя дружныя. Квіток можна на выхадзе з…

4 лістапада 2024

«Мяне не перамагчы, я не спаборнічаю». Гродзенка перанесла аперацыю на ствале галаўнога мозгу — вось як змянілася яе жыццё

Раніцай гродзенка Людміла Юрахно як звычайна пайшла на працу, але дадому вярнулася толькі праз паўгода.…

1 лістапада 2024

«Воку няма за што зачапіцца». Спыталіся ў дызайнера, што не так з інтэр'ерамі гродзенскіх устаноў

Гродзенцы скардзяцца, што шмат якія ўстановы ў горадзе выглядаюць аднолькава. Напрыклад, некаторых расчаравалі рэндары інтэр'ераў…

31 кастрычніка 2024

Куды з’ездзіць на Хэлоўін у Гродзенскай вобласці: 5 містычных месцаў ад замкаў да млыноў

Адчуць таямнічую атмасферу Хэлоўіна можна ў розных месцах Гродзеншчыны: у рэгіёне мноства закінутых сядзіб, старажытных…

29 кастрычніка 2024