Набраць поўныя лёгкія паветра, нахіліць галаву і спусціцца па чатырох прыступках у падвальчык пад шыльдай «Чабурэчная». Гатова. Вэлкам ту 90-я. Тут, у камяніцы старога горада, ужо больш за чвэрць стагоддзя гатуюць шэдэўр савецкай кулінарыі - чабурэкі «па-гродзенску». Мяняцца можа што заўгодна — ад цаны да палітычных строяў. А гэтыя чабурэкі застаюцца. Мяркую, ніводзін дызайнер не змог бы запраектаваць падобны шэдэўр. Такая эклектыка можа ўтварацца і падтрымлівацца толькі натуральным чынам, па нейкіх нікому невядомых законах гарадскога жыцця, што непадуладныя санстанцыі і модзе.
Сентыментальным турыстам, сталым замежнікам з памежжа, наведванне «Чабурэчнай» напомніць ліхую маладосць. Маладзейшым — без слоў патлумачыць, што трэба ведаць пра часы позняга Саюза. Тут усё — ад паху да кантынгенту, строга адпавядае каларыту таго часу. Пабачыўшы сінюю светадыёдную стужку падсветкі на каменных мурах сценаў і вожык зразумее, што такое еўрарамонт па-багатаму. І цалкам верагодна, што пастаяўшы ў чарзе толькі пару хвілін, наведвальнік адчуе жаданне па-саўковаму нахаміць касірцы, калі акажацца, што нешта завісла і немагчыма разлічыцца карткай.
Пра тое, як гатуюць чабурэкі, мы разведалі летась. Сёлета, зазірнуўшы ў чабурэчную, канстатуем: на чабурэчным фронце без змен. Усё стабільна. Таму леташні расповед загадчыцы вытворчасці «Чабурэчнай» Ірыны Равінскай і повара Аляксандры Мазюк застаецца актуальным.
Для прыгатавання чабурэкаў можа выкарыстоўвацца рознае цеста — нават дражджавое ці слаёнае. Але ў «чабурэках па-гарадзенску» гэта простае прэснае цеста. Для яго прыгатавання патрэбны толькі мука і малако.
Цеста павінна быць тугім, для яго замеса выкарыстоўваюць цестамясільную машыну. Максімальная закладка мукі на адзін замес можа быць да 20 кілаграмаў, але звычайна гатуюць цеста ўдвая меншымі порцыямі, каб было заўжды свежым. Пасля замеса яго вытрымліваюць 10 хвілін і раскатваюць у тонкі ліст. Робіць гэта таксама машына.
Мяснога начыння ў чабурэку — 40 грамаў і складаецца яно з мяснога фаршу і цыбулі. Са спецый дадаюцца толькі соль і чорны перац. Гэта класіка, якой трымаецца ў тым ліку і гарадзенская закусачная.
Лепяцца чабурэкі уручную, па тры адразу. Па паласу цеста пасярэдзіне выкладаюцца тры порцыі начыння, накрываюцца цестам і прыціскаюцца. Застаецца толькі выразаць спецыяльным нажом паўколы з начыннем пасярэдзіне.
Яшчэ адна адметнасць чабурэкаў «па-гарадзенску» ў тым, што яны гатуюцца без фрыцюра — проста абжарваюцца на чыгуннай патэльні з невялікай колькасцю алею.
Такі спосаб гатавання больш адпавядае здаровай ежы, бо так прыгатаваныя чабурэкі утрымліваюць менш тлушчу. На выхадзе гатовы чабурэк мае вагу 90 грам.
Ядуць чабурэкі без прыбораў, рукамі, таму яны падаюцца парцыйна, на талерках і з папяровымі сурвэткамі. Што да «Сямейнага» ці «Кінг Сайз» чабурэка, то яго прынясуць на вялікай агульнай талерцы, а кожнаму з кампаніі пададуць асобную талерку і прыбор. Разам з чабурэкамі ў закусачнай традыцыйна замаўляюць гарачы бульён з кубікаў, таматны сок, кампот і салаткі з гародніны.
Калі летась «Чабурэчная» нанова адкрылася пасля рамонту, тут абмяркоўвалі і варыянты абнаўлення меню. Былі прапановы нават піцу гатаваць. Але вырашылі ўсё ж вытрымаць аднаўленні ў згодзе з традыцыямі, а ў якасці навінак прапанаваць наведвальнікам розныя варыяцыі чабурэкаў і віды начынняў. Напрыклад, «Сямейны» чабурэк гатуюць з сырам, грыбамі, мясам ці некалькімі складнікамі адразу. Могуць прапанаваць і чабурэк для веганаў. Вага стравы складае 450 грамаў.
Сёлета ў меню «Чабурэчнай» дадалася яшчэ самса і - (тут маюць гучаць фанфары) - чабурэк Кінг Сайз. Яго гатуюць на замову, то праз пару хвілін вам пададуць гарантавана свежаспечаны гіганцкі чабурэк — 270 грамаў сапраўднага савецкага шчасця. Смакуе правільна, праверана на сабе.
Перад выхадам з чабурэчнай варта перапытаць, які сёння дзень і год, каб вынырванне з 90-х не нарабіла шоку. «Кесонная хвароба» пасля глыбокага пагружэння ў час можа выражацца цяжарам у страўніку. (Годы-годы, а я столько с’ела). Лепшыя лекі ў гэтым выпадку — час і настальгічныя ўспаміны.
Гродзенскі форум існуе больш за 20 гадоў і абнаўляецца дагэтуль. Людзі ўсё яшчэ шукаюць там…
У Гродне працуе рэстаран «Беласток», а ў польскім Беластоку – бар Grodno. У 1974 годзе…
Гродзенскія кантралёры - самыя суровыя, а пасажыры - самыя дружныя. Квіток можна на выхадзе з…
Раніцай гродзенка Людміла Юрахно як звычайна пайшла на працу, але дадому вярнулася толькі праз паўгода.…
Гродзенцы скардзяцца, што шмат якія ўстановы ў горадзе выглядаюць аднолькава. Напрыклад, некаторых расчаравалі рэндары інтэр'ераў…
Адчуць таямнічую атмасферу Хэлоўіна можна ў розных месцах Гродзеншчыны: у рэгіёне мноства закінутых сядзіб, старажытных…