Людзі і справы

«Зняць маскі сораму і перамагаць». Глядзіце, як юныя гродзенкі рыхтуюцца да вялікай сцэны

Надзеі - 8 гадоў, а яе сястры Ані - 10. Маленькія гродзенкі з ранняга дзяцінства мараць стаць вядомымі музыкамі. Каб перамагчы страх перад сцэнай, сёстры разам з бацькамі выходзяць на вуліцу Савецкую і граюць на скрыпках вядомыя мелодыі. Дзеці робяць гэта не дзеля заробку, а дзеля сваёй будучыні.

Мама дзяўчынак Тамара распавядае, што для яе дзяцей выйсці на вуліцу і граць перад людзьмі гэта ў першую чаргу магчымасць перамагчы свой страх перад сцэнай, а таксама даведацца, якая музыка патрэбна людзям.

Ніхто нікога не прымушае

Першы раз маленькім музыкам было страшна выйсці на вуліцу са скрыпкамі. Але ўжо на другі раз яны самі прасілі бацькоў прывесці іх на Савецкую.

«Ёсць такое паняцце — страх сцэны. Ды і агулвм дзеці заўсёды чагосьці баяцца, — распавядае мама Тамара. — У школе ў нас не вучаць камунікацыі з іншымі людзьмі, таму многія так і застаюцца сарамлівымі. Мы вырашылі гэта выправіць. На захадзе гэта цалкам нармальная з’ява, калі чалавек можа выйсці на вуліцу і паказаць сваё „я“. Нам падабаецца класічная музыка і мы прывучаем да яе дзяцей. Яны з задавальненнем гэта робяць, ніхто нікога не прымушае».

На Савецкую вуліцу сям’я прыходзіць, калі ёсць час і натхненне. Больш за 45 хвілін дзеці не граюць.

Выйсці не вуліцу, каб не дапусціць памылак у будучыні

Галоўнай падставай выйсці на вуліцу стала гісторыя выступу адной з дзяўчынак на міжнародным конкурсе «Мая мара». Надзея добра падрыхтавалася да выступу і ўсе разлічвалі на першае месца, але страх перад сцэнай перамог. У выніку ў маленькай гродзенкі было толькі трэцяе месца.

«На конкурсе адчувалася яе хваляванне, асабліва калі ёй трэба было выступаць на сцэне. Вярнуўшыся ў Гродна, мы вырашылі не дапускаць у будучыні такіх памылак», — дадала мама Тамара.

Сёстры Надзея і Аня

Прыбраць сарамлівыя маскі і перамагаць

Пакуль дзяўчынкі граюць, бацькі назіраюць за імі з адлегласці некалькіх метраў. Музыка мінакам падабаецца, хтосьці спыняецца і слухае знаёмыя мелодыі. Але ёсць і тыя, хто абвінавачвае бацькоў у эксплуатацыю дзіцячай працы.

«Гэта смешна, нейкія савецкія перажыткі і страхі ў поглядах гэтых людзей, — кажа Тамара. — Мы сям’я забяспечаная. Выхадам на вуліцу дзеці могуць перамагчы свой страх і адчуць аддачу публікі. Гэта дапаможа ў будучыні займаць больш высокія месцы ў конкурсах. Мы хочам прыбраць усе сарамлівыя маскі і перамагаць».

Падзяліцца

Апошнія запісы

Навучыцца экалагічна выказваць эмоцыі, прыгатаваць моці і станцаваць K-pop: якія гурткі для дарослых ёсць у Гродне

Калі звыклыя хобі ўжо надакучылі і больш не прыносяць задавальнення, самы час выйсці за межы…

19 верасня 2024

«Раней было развіццё, сёння — захаванне таго, што існуе». Як мiжнародны фестываль тэатра лялек у Гродне стаў «зборам» сяброўскіх краін (і чаму на яго ўсё ж варта ісці)

Мастацтва тэатраў лялек у Беларусі ўзнялося надзвычай высока і 30 гадоў трымала планку якасці. Беларускіх…

18 верасня 2024

«Гродзенскія анёлы» спусціліся з нябёсаў на могілкі. Там прайшла прэзентацыя кнігі Святланы Несцярэнкі

«На могілках! А дзе ж яшчэ праводзіць прэзентацыю? Аўтарка кнігі пра гродзенскі праваслаўны некропаль Святлана…

18 верасня 2024

Прыгожая хімія і лагічны падыход. Як беларуска ў Беластоку занялася рэпетытарствам

У Беларусі Света выкладала хімію ў каледжы і працавала ў антыдопінгавай лабараторыі. Зараз яна жыве ў…

17 верасня 2024

52 ахвяры: гісторыя Станіслава і Яніны Збоньскіх — серыйных забойцаў, якія любілі Гродна

Гродна 100 гадоў таму праславілася як “база” серыйных забойцаў Збоньскіх. Адсюль з вуліцы Фабрычнай, 9 цягам…

15 верасня 2024

«Трэба дзесьці быць дзіваком, вар’ятам». Руслан Кулевіч — пра 4 гады эміграцыі, прабачэнні Бондаравай і як улады шукалі яго мёртвага бацьку

Журналіст Hrodna.life Руслан Кулевіч летам 2020-га збіраўся згуляць вяселле, а да канца года - выпусціць…

12 верасня 2024