Людзі і справы

Страйк на Hrodna.life. Як пратэстуюць журналісты і як падтрымаць незалежнае медыя

Я Ірына Новік, рэдактарка спецпраектаў Hrodna.life. Пішу гэты пост, каб папрасіць у вас дапамогі.

Цяпер нашы журналісты — насамрэч журналісткі. Дзяўчынкі прыкладна таго ж узросту, што і мае дочкі. Кожны раз, калі яны ідуць на рэдакцыйнае заданне, у мяне сціскаецца сэрца. За месяц ніхто з іх не спытаў, калі можна ўзяць адпачынак, ці будзе кампенсацыя за працоўныя выхадныя і як аплацяць перапрацоўку.

Гэтыя пытанні задаю сабе я. Таму прашу вас аб падтрымцы. Цяпер мой галоўны спецпраект — захаваць каманду і працягнуць працу рэдакцыі. Без вас нам будзе вельмі цяжка гэта зрабіць.

Гэты матэрыял падрыхтаваны дзякуючы вашай падтрымцы на Patreon

Hrodna.life працуе для вас. Калі вам падабаецца наша выданне, калі ласка, падтрымайце нас, стаўшы падпісчыкамі на Patreon. Гэта дазволіць нам рыхтаваць яшчэ больш цікавых аўтарскіх матэрыялаў.

Але рабіце гэта толькі, калі вы ў бяспецы. Напрыклад — за мяжой. І ні ў якім разе не з карты беларускага банка.

Чытай яшчэ: «Я быў пазначаным». Руслан Кулевіч распавёў ўсё пра затрыманне, суд і цкаванне пасля «сутак»


Летам 2020 года я пісала аб дабрачыннасці, падарожжах і здаровым ладзе жыцця. Такія партнёрскія і рэкламныя праекты дапамагаюць зарабіць грошы для тых, хто піша навіны і некамерцыйныя гісторыі. Цяпер усе праекты спыненыя.

Мы ведаем — вам, нашым чытачам, важней іншая інфармацыя. Пра мірныя пратэсты. Пра тое, як фальсіфікавалі выбары, што адбываецца ў ізалятары часовага ўтрымання і ў турме. Пра людзей, якія сталі героямі, і пра тых, хто збіваў гараджан на вуліцах.

Чытай яшчэ:

Пайшоў другі месяц, як рэдакцыя Hrodna.life працуе без выхадных і не лічачыся з працоўным часам. Мы забыліся, што такое «абед па раскладзе». Нашы блізкія амаль не бачаць нас дома, яны «ўсё разумеюць». Забастоўка незалежных журналістаў - гэта застацца пасля працоўнага дня і пісаць далей. Выслухоўваць людзей. Тэлефанаваць у прэс-службы. Шукаць дакументы і правяраць факты.


Чытай яшчэ: Міліцыя прыйшла ў рэдакцыю Hrodna.life, таму што заўважыла бел-чырвона-белы сцяг у акне



У сваёй працы Hrodna.life арыентуецца перадусім на супольнасць чытачоў. У цяжкую хвіліну мы спадзяемся на іх падтрымку.

Каб утрымаць штат журналістаў і офіс, мы просім вас пералічыць нам невялікую суму грошай. Але рабіце гэта толькі, калі вы ў бяспецы, напрыклад, за мяжой. І ні ў якім разе не з беларускай банкаўскай карткі!

З вашай дапамогай мы працягнем працаваць і расказваць тое, пра што маўчаць іншыя.

Падзяліцца

Апошнія запісы

Навучыцца экалагічна выказваць эмоцыі, прыгатаваць моці і станцаваць K-pop: якія гурткі для дарослых ёсць у Гродне

Калі звыклыя хобі ўжо надакучылі і больш не прыносяць задавальнення, самы час выйсці за межы…

19 верасня 2024

«Раней было развіццё, сёння — захаванне таго, што існуе». Як мiжнародны фестываль тэатра лялек у Гродне стаў «зборам» сяброўскіх краін (і чаму на яго ўсё ж варта ісці)

Мастацтва тэатраў лялек у Беларусі ўзнялося надзвычай высока і 30 гадоў трымала планку якасці. Беларускіх…

18 верасня 2024

«Гродзенскія анёлы» спусціліся з нябёсаў на могілкі. Там прайшла прэзентацыя кнігі Святланы Несцярэнкі

«На могілках! А дзе ж яшчэ праводзіць прэзентацыю? Аўтарка кнігі пра гродзенскі праваслаўны некропаль Святлана…

18 верасня 2024

Прыгожая хімія і лагічны падыход. Як беларуска ў Беластоку занялася рэпетытарствам

У Беларусі Света выкладала хімію ў каледжы і працавала ў антыдопінгавай лабараторыі. Зараз яна жыве ў…

17 верасня 2024

52 ахвяры: гісторыя Станіслава і Яніны Збоньскіх — серыйных забойцаў, якія любілі Гродна

Гродна 100 гадоў таму праславілася як “база” серыйных забойцаў Збоньскіх. Адсюль з вуліцы Фабрычнай, 9 цягам…

15 верасня 2024

«Трэба дзесьці быць дзіваком, вар’ятам». Руслан Кулевіч — пра 4 гады эміграцыі, прабачэнні Бондаравай і як улады шукалі яго мёртвага бацьку

Журналіст Hrodna.life Руслан Кулевіч летам 2020-га збіраўся згуляць вяселле, а да канца года - выпусціць…

12 верасня 2024