Трэба выратаваць планету ад украінскай біялагічнай зброі. «Калектыўны Захад» навязаў Украіне русафобскія погляды. Калі б не Аляксандар Лукашэнка, то ў Беларусі быў бы «увесь жах, які сёння адбываецца ў краіне-суседцы». Рэдакцыя Hrodna.life прааналізавала выказванні чыноўнікаў, дэпутатаў і грамадскіх дзеячаў у тэкстах дзяржаўнай газеты «Гродзенская праўда».
Вячаслаў Максімовіч, заслужаны трэнер СССР і БССР па грэка-рымскай барацьбе, Ганаровы грамадзянін горада Гродна, прафесар
У які момант усё стала інакш, калі ва Украіне паддаліся на навязванне Захадам русафобскіх поглядаў?! Мы стараліся, каб усё было справядліва, каб перамагаў наймацнейшы, той, хто заслужыў, і гэта атрымлівалася. Сёння па-асабліваму цаню той час, з радасцю ўспамінаю тыя падзеі. І вельмі крыўдна, калі брацкія народы падзяляюцца, апалчаюцца адзін на аднаго, калі растуць нянавісць і агрэсія.
<…> Сёння нашы праціўнікі робяць усё для таго, каб пасеяць варожасць паміж народамі, гістарычна аб’яднанымі агульнымі каштоўнасцямі, агульным лёсам. Веру, што здаровыя сілы перамогуць. Мы пераадолеем і санкцыі. Сёння спорт знаходзіць альтэрнатыўныя спаборніцтвы. Што тычыцца спартыўнай барацьбы, то будуць арганізаваны лігі, у якіх прымуць удзел спартсмены з Беларусі, Расіі і па жаданні прадстаўнікі іншых краін.
Ганна Сарасек, дырэктар Гродзенскага музычнага каледжа
Пытанне ўжо стаіць не толькі аб нейкім міждзяржаўным канфлікце. Трэба аб’яднаць усе намаганні і ўсё самае добрае, што ў нас ёсць, каб выратаваць планету. Менавіта планету, бо мы бачым, якія жудасныя факты раскрываюцца пры правядзенні спецаперацыі ва Украіне, уключаючы распрацоўку біялагічнай зброі. Усе кіраўнікі краін павінны вызначыць правілы на палітычнай арэне, якія будуць грунтавацца на ўзаемапавазе і прадуктыўным супрацоўніцтве паміж краінамі, і накіраваць усе намаганні на стваральныя мэты, на захаванне нашай планеты.
Ігар Гедзіч, член Савета Рэспублікі, дырэктар Гродзенскага абласнога драматычнага тэатра
Да ўкраінскага народу мы ставімся станоўча і лічым яго брацкім. У той жа час украінская палітычная эліта, такое адчуванне, глядзіць на Беларусь праз прыцэл ў пошуках людзей, якія гатовыя аддаць нашу краіну. Мы бачым, што практычна палова складу дыпмісіі Украіны — былыя вайскоўцы. Іх задача складаецца ў тым, каб расхістаць Беларусь. Нашы спецслужбы спрацавалі выдатна, гэта яшчэ раз даказвае іх прафесіяналізм і яшчэ раз гаворыць аб тым, што трэба мэтанакіравана падтрымліваць сілавы складнік нашай краіны, каб такіх пытанняў як шпіянаж, вярбоўка грамадзян, пагроза нацыянальнай бяспецы было як мага менш.
Аляксей Талай, паралімпіец, рэкардсмен свету і Еўропы па плаванні, грамадскі дзеяч
Відавочна, што ў Кіеве сёння марыянетачны нелегітымны рэжым, які прыйшоў да ўлады недэмакратычным шляхам, і тое, што цяпер адбываецца, — лагічнае завяршэнне працэсаў, якія адбываліся ва Украіне восем доўгіх гадоў. Ніхто не заўважаў, як у Данецкай і Луганскай абласцях, якія не пагадзіліся з вынікамі «майдана» і прынялі рашэнне аб аддзяленні на рэферэндуме, гінулі мірныя грамадзяне, у тым ліку дзеці. Я сам у мінулым годзе наведаў Данецкую народную Рэспубліку, пабываў у разбураных невялікіх мястэчках і пасёлках, убачыў, што такое грамадзянская вайна, быў на магілах дзяцей, размаўляў з людзьмі, якія падвергліся сур’ёзнаму ціску і жылі пад пастаяннай пагрозай смерці з-за сваіх поглядаў.
Калі б у 2020 годзе беларускі народ практычна ў адзіным парыве не падтрымаў Кіраўніка дзяржавы, мы б на сабе выпрабавалі ўвесь жах, які сёння адбываецца ў краіне-суседцы. Наша дзяржава выстаяла дзякуючы моцнаму лідару, дзякуючы разумнай, узважанай палітыцы, у тым ліку і ў нацыянальным пытанні. У Беларусі мірна суіснуюць усе нацыі і народнасці, у ходзе дзве дзяржаўныя мовы, а над намі мірнае неба. Гэта дарагога каштуе!
Аляксандр Шышко, старшыня СВК «Азёры Гродзенскага раёна», член Савета Рэспублікі
Міжнародная сітуацыя, якая склалася, вельмі няпростая. Канфлікт ва Украіне ускрыў многія негатыўныя моманты, якія перш былі завуаляваныя і не зусім відавочныя. Мы ўбачылі сапраўдны твар калектыўнага Захаду, які ўсяляк спрабуе ўмешвацца ва ўнутраныя справы іншых дзяржаў у сваю карысць. Асабіста я бачу толькі адзін-адзіны правільны і разумны зыход канфлікту — устанаўленне міру. Наш прэзідэнт прыкладае максімум намаганняў, каб бакі працавалі за сталом перамоў з мэтай знайсці тое рашэнне, якое магло б спыніць супрацьстаянне.
Святлана Вараница, намеснік старшыні абласной арганізацыі РГА «Белая Русь»
Вельмі важна разумець, што спецыяльная ваенная аперацыя на тэрыторыі Украіны пачалася таму, што лідэры Луганскай і Данецкай народных рэспублік звярнуліся да Расійскай Федэрацыі па дапамогу. Папрасілі абараніць рускіх людзей, расіян, якія жывуць на Данбасе. Падставай для гэтага стала не нейкая імгненная сітуацыя, а шматгадовая гісторыя. Украінцы ўсталі супраць украінцаў, якіх папросту выкарыстоўвалі, псіхалагічна «напампавалі» падставамі ненавісна ставіцца да ўсяго рускага.
Гэтая палітыка русафобіі працягвалася шмат гадоў. І мяне здзіўляе, што ў гэтай сітуацыі хваленыя міжнародныя праваабарончыя структуры, інстытуты ў выглядзе ААН, АБСЕ, Рады Еўропы заставаліся абыякавымі да таго, што адбываецца. Усе бачылі, як рэабілітуецца неанацызм у сваёй сучаснай праяве, і проста моўчкі назіралі. Гэта недапушчальна. Ва Украіне, усё мы бачым, марыянеткавае кіраўніцтва. Страшна ўявіць, калі б тады, у жніўні 2020 года, такія ж людзі прыйшлі да ўлады ў нашай краіне.
Цяпер мы ўсе павінны разумець, Беларусь і Расія — Саюзныя дзяржавы. Усе мы ведаем, як цесна сябруюць нашы брацкія дзяржавы, што мы заўсёды падставім адзін аднаму плячо дапамогі і так будзе заўсёды.
Аляксандр Сангін, дэпутат Палаты прадстаўнікоў, старшыня ГА «Саюз палякаў на Беларусі» (не прызнаецца афіцыйнай Варшавай, але прызнаецца Мінскам)
Несумненна, у сваёй геапалітыцы Украіна перайшла тую рысу, якая не дазволіла Расійскай Федэрацыі далей маўчаць і пасіўна назіраць за тым, што адбываецца ў краіне-суседцы. Палітыка, якую з падтрымкай Захаду і ЗША, праводзіла Украіна, асабліва ў дачыненні да ДНР і ЛНР (здзек з гісторыі Вялікай Айчыннай вайны, росквіт неанацызму, боязь быць пакараным за рускую мову ці іншы пункт гледжання і т. д.), не магла не абураць. У наяўнасці палітыка падвойных стандартаў. Пакуты жанчын і дзяцей Луганска — заўважаць не абавязкова, затое падзеі вакол Марыупаля або Харкава смакуюцца з асаблівым прыхільнасцю…
<…>Я веру ў словы кіраўніка дзяржавы, што беларускія вайскоўцы і мужчыны прызыўнога ўзросту не будуць уцягнутыя ў Канфлікт, ніколі не возьмуць у рукі зброі. Таму што на сабе выпрабаваў, што такое мова вайны, бачыў людскія пакуты, смерці, раненні.
Алена Патапава, дэпутат Палаты прадстаўнікоў
Сёння кожны з нас павінен разумець, што спецаперацыя ва Украіне не пачалася спантанна. Вайна ішла даўно. У прыватнасці, інфармацыйная. Усе мы памятаем, які інфармацыйнай атацы падвергнулася наша дзяржава ў 2019−2020 гадах, колькі правакацый, фэйкаў і хлусні распаўсюджвалася толькі з адной мэтай — сапхнуць народ, прымусіць знішчыць саміх сябе, разбурыць дзяржаву, якая ствараецца гадамі і пакаленнямі нашых грамадзян.
Чытайце таксама: «Хай мне чытачы патэлефануюць». Што дэпутаты адказалі на пытанні падпісчыкаў Hrodna.life
Такое ж інфармацыйнае поле сфармавалася вакол канфлікту Расіі і Украіны. Распаўсюджваецца велізарная колькасць інфаправакацый, у якіх адна мэта — прымусіць іх бачыць толькі тую карцінку, якая выгадная пэўным дзяржавам.
