Горад

«Узнавілі, што было страчана». У Фарным касцёле адкрылі пасля рэстаўрацыі чарговы алтар

Пасля 2,5 гадоў рэстаўрацыйных работ у Фарным касцёле ўрачыста адкрылі чарговы алтар, які быў усталяваны ў пачатку 18 стагодзя.

Адкрыццё алтара Маці Божай святога Разарыя прашло падчас урачыстасцей, прысвечаных цудатворнаму абразу Маці Божай Кангрэгацкай. Алтар рэстаўравалі на працягу 2,5 гадоў, дзякуючы падтрымцы Міністэрства культуры Польшчы, прыхаджан і мясцовых фундатараў.

Гэта адзін алтар з чатырох, якія былі ў касцёле амаль з заснавання ў 1709 годзе. Ствараліся яны па замове ў Кенігсбергу (Калінінградзе). У 1727 яны былі пазалочаныя. Так алтары стаялі некранутымі да 19 стагоддзя, пакуль іх не пакрылі фарбамі. Менавіта ў такім выглядзе іх маглі бачыць у касцёле яшчэ некалькі гадоў таму.

«На алтары мы выпадкова выявілі пазалоту і прынялі рашэнне аднавіць яе, — распавядае пробашч Фарнага касцёла ксёндз Ян Кучынскі. — Праца праходзіла ў некалькі этапаў. Першы — даследаванне стану алтара, другі - ачыстка ад старой афарбоўкі, аднаўленне і замена некаторых элементаў. Наступны этап прадугледжваў пазалачэнне ўсіх дэталяў і скульптур. Пасля ўсіх прац, алтары сталі выглядаюць так, як гэта было 300 гадоў таму. І мы нічога новага не зрабілі, а толькі ўзнавілі што было страчана на працягу стагоддзяў».

Пры езуітах алтар меў іншую назву, але калі яны з’ехалі з Гродна, то з касцёла Святога Духа быў перанесены ў Фарны касцёл абраз Маці Божай святога Разарыя. Менавіта з таго час ён так і называецца.

Ян Кучынскі таксама распавёў, што падчас рэстаўрацыйных работ майстры знайшлі подпісы і старыя кнігі, якія калісьці былі закінутыя за алтар.

«Калі-небудзь мы адкрыем уласны музей і пакажам гэтыя знаходкі там. Яны вельмі добра захаваліся. Калі не памыляюся, там ёсць кніга нават 1560-х гадоў. У адной з калон таксама знайшлі надпіс майстра, які мелам напісаў сваё імя, прозвішча, 1709 год і горад Кенігсберг. Мы атрымалі „ліст“ з мінулага і таму вырашылі адправіць нешта у будучыню — флэшку з інфармацыяй і сучаснымі фатаграфіямі».

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Усё жыццё мару, што нехта са сваякоў знойдзецца». Гродзенка расказала, як пасля вайны не змагла з’ехаць у Польшчу і трапіла ў Казахстан

Яніна Міхайлаўна Земба нарадзілася ў Гродне ў 1934 годзе. Падчас нямецкай акупацыі яе маму вывезлі…

10 красавіка 2025

Мільярды еўра — Варшаве, мільёны — Мінску. Параўналі, як Польшча і Беларусь выкарыстоўвалі еўрапейскія гранты

«Еўрасаюз нам не патрэбен!» Гэты наратыў папулярны не толькі ў беларускай прапаганды, але і ў…

9 красавіка 2025

Як з беларускіх зямель даплывалі да Амерыкі 100 год таму: расказвае падкаст «Зямля свабоды»

У пошуках лепшага жыцця тысячы людзей выязджалі з беларускіх зямель больш за сто год таму.…

9 красавіка 2025

Парэзалі сукенку, кідалі пірожныя. Улады хочуць змагацца з булінгам, а настаўнікі яго не заўважаюць

Беларускія ўлады пачалі звяртаць увагу на школьны булінг. Праз Telegram-каналы і рассылкі ў школьных Viber-чатах…

7 красавіка 2025

З адной бярозы — да 200 літраў. Як беларусам здабыць бярозавы сок на радзіме і ў эміграцыі

Здабываць бярозавы сок вясной — беларуская традыцыя, у кожным лясніцтве яго можна купіць за капейкі.…

3 красавіка 2025

Тры Белавежскія пушчы. Як агароджы на мяжы змяняюць лес і жывёльны свет у Беларусі, Польшчы і паміж платамі

Белавежская пушча сёння раздзеленая не на дзве, а насамрэч на тры часткі: беларускую, польскую і…

31 сакавіка 2025