Людзі і справы

«Тут загінулі яўрэі». Сям’я з Англіі ездзіць па Беларусі і ставіць мемарыялы ахвярам Халакосту

Сям’я Лазарус з Лондана ўжо амаль 14 гадоў усталёўвае ў Беларусі мемарыялы на месцы масавага забойства яўрэяў. У нас у іх няма ні сваякоў, ні каранёў. Іх сюды прывёў лёс. Свой 111-ы і 112-ы памятныя знакі Лазарусы адкрылі 30 ліпеня ў Свіслацкім раёне Гродзенскай вобласці.

У 2003 годзе Даяна і Майкл Лазарусы заснавалі Фонд імя Саймана Марка Лазаруса, каб захаваць памяць ахвяраў Халакосту ў Беларусі. Сёння ў гарадах, пасёлках і вёсках па ўсёй краіне стаіць 112 помнікаў. Іх распрацаваў беларускі архітэктар Леанід Левін.

«У пачатку 2000-х я прыехала ў Беларусь з дабрачыннай місіяй, ніяк не звязанай з устаноўкай мемарыяльных знакаў, — распавядае Даяна. — У адзін з дзён хтосьці з мінскай сінагогі патлумачыў мне, што ў Беларусі мноства месцаў, дзе забівалі яўрэяў у час вайны, але яны ніяк не пазначаныя і на гэта ў мясцовых яўрэяў няма сродкаў. Калі я вярнулася дадому, я пачала распытваць людзей, хто б мог дапамагчы ў гэтым праекце, але ўсе адмаўляліся. І тады мой муж Майкл сказаў: а чаму ж мы не можам гэта зрабіць? Так мы і пачалі».

Майкл Лазарус ідзе па лесе да мемарыяла. Магчыма, менавіта гэтай сцежкай у 1942 годзе і вялі яўрэяў на смерць

Загінулі, бо былі яўрэямі

Неўзабаве сям’я Лазарус прыехала ў Мінск ізноў ды сустрэлася там з кіраўніком амерыканскага яўрэйскага размеркавальнага камітэта ў Беларусі Марынай Фруман. Жанчына расказала англічанам, якія ім трэба атрымаць дазволы.

«Мы звярнуліся да ўпаўнаважанага па справах рэлігій і нацыянальнасцяў і абмеркавалі гэтае пытанне, — распавядае Майкл. — Нам сказалі, што ідэя добрая, але спыталіся, што будзе напісана на мемарыялах. Мы адказалі: „Тут загінулі яўрэі“. У адказ нам прапанавалі пісаць на мемарыялах, што загінулі беларускія патрыёты. Але гэтыя людзі былі забітыя не як беларускія патрыёты, а менавіта як яўрэі».

Адзін з помнікаў адкрыты паблізу Свіслачы. Тут ва ўрочышчы Вішэвнік у гады Другой сусветнай вайны былі расстраляныя звыш 1,5 тыс. яўрэяў. Мясцовыя кажуць, што ў дні расстрэлу з зямлі доўга было чуваць стогны.

Замежныя мовы не хацелі ўзгадняць

Пасля доўгага абмеркавання чыноўнікі і інцыятары прыйшлі да згоды. На кожным помніку пазначана месца гібелі і колькасць загінуўшых, усе надпісы на трох мовах: беларускай, англійскай і іўрыце.

«Замежныя мовы на помніках спачатку прадстаўнікі ўлады не хацелі ўзгадняць, але праз нейкі час усе нашы ўмовы былі прынятыя. Перад рэалізацыяй праекта ў нас была просьба да мінскай яўрэйскай абшчыны: каб у мемарыяльную камісію ўвайшлі прадстаўнікі ўсіх яўрэйскіх арганізацый Беларусі», — дадаў Майкл.

Майкл Лазарус ля мемарыялу. Па ўспамінах мясцовых старажылаў, тут у 1942 годзе выкапалі тры вялікія яміны і некалькі дзён звозілі сюды яўрэяў са Свіслацкага раёна.

З вялікай ямы смерці выбраўся адзін яўрэй

Менавіта гэта ўмова — удзел усіх арганізацый — дапамагла многім маленькім мястэчкам атрымаць мемарыял. Напрыклад, у Свіслачы шмат гадоў збіраў інфармацыю пра загінуўшых яўрэяў прадстаўнік праграмы яўрэя-хрысціянскага дыялогу «Шомэр Інтэрнэшнл» Валер Якута. Тое, што ў гэтым месцы ўсталявалі мемарыял, гэта і яго асабістая заслуга.

«На месцы, дзе спачывае больш за 1500 ні ў чым не вінаватых чалавек, доўгі час быў савецкі помнік з зоркай. Але сёння ўсталявалі правільны мемарыял, які паказвае, што тут загінулі менавіта яўрэі. Гэтыя людзі былі асуджаныя на смерць, бо былі не той нацыянальнасці, — распавядае Валер. — Мне ўдалося адшукаць сведак тых падзей. З трох велізарных рвоў, дзе сёння калгаснае поле, удалося выбрацца толькі аднаму чалавеку. Гэта быў мясцовы футбаліст, ён змог дабрацца да знаёмых і хаваўся ўсю вайну».

Цікава, што Валер сёння жыве менавіта ў тым доме, дзе хаваўся гэты яўрэйскі футбаліст.

Мемарыял ля сінагогі ў Поразаве. У час Другой сусветнай загінула каля 300 мясцовых яўрэяў

Мемарыялы будуць усталёўваць і далей

На адкрыццё мемарыялаў у Свіслач і Поразава прыехала шмат гасцей, сярод іх пасол Германіі ў Беларусі Петэр Дэтмар, рабіны з Беларусі і ЗША, прадстаўнікі розных яўрэйскіх арганізацый і іншыя.

Сям’я Лазарус адзначыла, што мемарыялы будуць усталёўвацца ў Беларусі да таго моманту, пакуль усе месцы масавай гібелі яўрэяў не будуць ушанаваныя. Са слоў прадстаўнікоў яўрэйскіх арганізацый, у Беларусі яшчэ каля 500 месцаў, дзе адбываліся масавыя забойствы яўрэяў.

Вядома, што да праекту англічан далучыліся інвестары з ЗША.

Мінскі рабін Рыгор Абрамовіч чытае малітву ля мемарыяла ва ўрочышчы Вішэвік

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024

«Першы прыбытак патраціў на станок». Гродзенец у школе выточваў біты, а ў 27 гадоў адкрыў сваю вытворчасць мэблі

Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…

13 лістапада 2024