Людзі і справы

Велатурысты каталіся па Еўропе і выпадкова даведаліся пра бязвізавую Беларусь і Еўрапейскія гульні

Бязвізавым уездам у Беларусь і паездкай у Мінск на Еўрапейскія гульні скарысталіся 10 чэрвеня велатурысты з Германіі Крысціян і Мэрын. Першы іх прыпынак была ў Гродне.

Жыхары Фрайбурга не планавалі ехаць у Беларусь. Пра тое, што сюды можна патрапіць без візы, яны даведаліся ўжо падчас падарожжа і вырашылі скарыстацца шанцам.

«Купілі квіток на Еўрапейскія гульні і заехалі ў краіну, — распавядае Крысціян. — У Беларусі ўпершыню, пра гэта краіну мала што ведаем. Чулі, што яна чымсьці падобная да Расіі. Вось і праверым. Пакуль нам падабаецца. Гродна падобны да еўрапейскага горада са сваімі незвычайнымі рысамі. Трапілі сюды зусім выпадкова, але тут цікава і шмат ветлівых людзей».

Крысціян — фрылансер, а Мэрын да падарожжа працавала выхавацелькай у дзіцячым садзе, але кінула працу. Пара падарожнічае на роварах ужо другі год. Свой шлях яны пачалі ў Манголіі. Потым пабывалі ў Расіі, Казахстане, Кыргызстане, Таджыкістане і Узбекістане. Пасля гэтых краін адпачывалі два месяцы ў Германіі і зноў адправіліся ў дарогу, гэтым разам па Еўропе. У гэтым годзе велатурысты аб’ехалі Шатландыю, Германію, Латвію, Літву, Польшчу і заехалі ў Беларусь.

«Нам падабаецца падарожнічаць на роварах. Спім у намёце або ў людзей, якія гатовыя нас прыняць. У Гродне начавалі ў Андрэя (актывіст „ВелаГродна“ — рэд.), які добра нас прыняў. Калі падарожнічаеш на ровары, можна многае ўбачыць і пазнаёміцца ​​з цікавымі людзьмі. На аўтатранспарце або самалёце падчас падарожжаў прыходзіцца марнаваць вялікія грошы, і не заўважыш тое, што можна на ровары», — распавяла Мэрын.

Падарожнікі ў часе сваіх паездак імкнуцца адмыслова выбіраць малавядомыя мясціны і дарогі. У дзень яны пераадольваюць у сярэднім 70 км.

«У гэтай справе галоўнае круціць колы і атрымліваць задавальненне ад наведвання новых месцаў. Пасля Беларусі мы плануем патрапіць ва Украіну, Румынію, Балгарыю і Грэцыю. Падарожжа плануем скончыць вясной 2020 года», — дадаў Крысціян.

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024

«Першы прыбытак патраціў на станок». Гродзенец у школе выточваў біты, а ў 27 гадоў адкрыў сваю вытворчасць мэблі

Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…

13 лістапада 2024