Людзі і справы

Стрыжка на матацыкле, аквагрым і манікюр. У Гродне адкрыецца першая дзіцячая цырульня «Падстрыгулькі»

У сям'і Наташы і Максіма Кабзанавых сёлета будуць вялікія перамены. Яны чакаюць нараджэння другога дзіцяці і распачынаюць уласны бізнес — таксама звязаны з дзецьмі. Яны лічаць, што гораду неабходна адмысловая дзіцячая цырульня, а можа нават і дзіцячы цэнтр прыгажосці.

«У Гродне шмат цырульняў. Не толькі для мужчын ці жанчын, але нават для котак ці сабак, — разважае Наташа, — а вось спецыяльных салонаў для дзяцей пакуль няма». Гэта і натхніла сям’ю на рэалізацыю ідэі.

Адна цікавая, другая — праўда. Две гісторыі пачатку

Пра ўласную справу Кабзанавы падумвалі ўжо даўно, але не маглі вызначыцца з полем дзейнасці. Пакуль не падрасла ўласная дачка і яе сябры — дзеці знаёмых. З размоваў бацькоў пра надзённыя праблемы ўсплыла тэма складанасці з падстрыганнем дзецяй.

«Можа стацца, што майстар бярэ малога кліента, але не гарантуе, што падстрыжэ яго да канца. Калі малое пачне капрызіць ці плакаць, прыходзіцца сыходзіць недастрыжанымі. Майстра чакаюць іншыя кліенты, супакойваць ці бавіць малога не кожны захоча», — расказвае Наташа. З пункту гледжання маладых бацькоў, неабходнасць дзіцячай цырульні была відавочнай.

І гэта — першая гісторыя.

Другую, значна больш кароткую, распавёў Максім: «Аднойчы мы ўбачылі ў інтэрнэце артыкул пра падобны замежны праект. І неяк адразу стала ясна, што нам гэта таксама цікава».

«Зробім?» — звярнуўся да Наташы. — «Зробім!» — падтрымала яна. На наступны дзень ужо выбіралі памяшканне пад цырульню.

«А ўсё тое, што Наташа расказвала, гэта таксама праўда. Але дадумвалася і аналізавалася яно пазней. Рашэнне было спантанным, і мой уласны досвед паказвае, што так прымаюцца найлепшыя рашэнні», — кажа Максім.

Усё як дома

Памяшканне вырашылі аформіць так, каб дзіця трапляла ў знаёмую абстаноўку. Нават крэслы для малых кліентаў падабралі адмысловыя. Адно — у выглядзе матацыкла, што гудзе амаль як сапраўдны і маргае фарамі, другое — у форме коціка. Перад вачыма малых усталявалі экраны, дзе будуць ісці мульцікі. «Пастараемся сабраць калекцыю самых папулярных мультфільмаў і ўключаць той, які падабаецца дзіцяці»

Паводле Наташы, у такіх абставінах візіт да цырульніка не будзе ўспрымацца як стрэс. Акрамя стрыжкі ў дзіцячай цырульні плануюць рабіць пляценне касічак і святочныя дзявочыя прычоскі, а таксама дзіцячы манікюр і аквагрым.

Мары і рэальнасць

У планах Кабзанавы маюць і далейшае развіццё бізнесу. «Калі паслугі будуць запатрабаванымі, то будзем развіваць праект. Хацелася б стварыць нават дзіцячы цэнтр прыгажосці. Каб цырульнікі і стылісты вучылі малых быць прыгожымі, былі б заняткі па этыкеце і многа што яшчэ», — расказвае пра мары Наташа.

Калі ж глядзець у больш блізкую перспектыву, то найперш трэба вырашыць іншую задачу. «Існуе стэрэатып, што для цырульніка стрыгчы дзяцей — апошняя справа. Маўляў, тут няма магчымасці для прафесійнага росту і ўдасканальвання», — расказвае Максім. Аднак ён лічыць, што насамрэч гэта не так: «Ёсць мода і на дзіцячыя стрыжі. У маім дзяцінстве стрыглі на затылку вострым мысікам і насілі доўгія грыўкі, зараз запатрабавана фігурнае выстрыганне ці іракезы. І дзеці, і бацькі хочуць падкрэсліць індывідуальнасць, хочуць, каб майстар падыйшоў да малога кліента персанальга, а не стрыг «пад адзін грэбень».

Цана пытання

Што да цэнаў, то яны будуць прыкладна такімі ж, як для дарослых — у сярэднім дыяпазоне. «Звычайна бацькі гатовы заплаціць за прыгожыя рэчы ці цацкі для дзяцей. А калі ў новай цырульні малым спадабаецца, то гэта будзе варта аплаты», — мяркуе Наташа.

Ці складана адкрыць уласны бізнес?

«Складана для таго, хто баіцца і нічога не робіць. А хто не баіцца і працуе — таму не складана», — кажа Максім. Спачатку ён распытаў знаёмых бізнесменаў, пачытаў дакументы, каб вызначыцца са спецыфікай арганізацыі справы. Далей трэба было прайсці фармальныя працэдуры — рэгістрацыю ў аблвыканкаме, падатковай інспекцыі, фондзе сацабароны. Для цырульні яшчэ і ўзгадніць патрабаванні з санстанцыяй.

Пасля папяровых пытанняў прышоў час прыкласці да справы рукі. Большую частку працы ў памяшканні вырашылі рабіць самастойна. Максім узгадаў колішні досвед працы на будоўлі і заняўся рамонтам: «Працуецца тут з задавальненнем, бо раблю тое, што сам выбраў. Прыемна, калі можаш сваімі рукамі рэалізоўваць задуманае. Як па мне, такое баўленне часу не менш прыемнае за рыбалку», — жартуе ён.

Адкрыць цырульню яны з Наташай плануюць у канцы кастрычніка. Пакуль у якасці тэст-кліента новую прастору апрабоўвае сын сяброў.

Падзяліцца

Апошнія запісы

Навучыцца экалагічна выказваць эмоцыі, прыгатаваць моці і станцаваць K-pop: якія гурткі для дарослых ёсць у Гродне

Калі звыклыя хобі ўжо надакучылі і больш не прыносяць задавальнення, самы час выйсці за межы…

19 верасня 2024

«Раней было развіццё, сёння — захаванне таго, што існуе». Як мiжнародны фестываль тэатра лялек у Гродне стаў «зборам» сяброўскіх краін (і чаму на яго ўсё ж варта ісці)

Мастацтва тэатраў лялек у Беларусі ўзнялося надзвычай высока і 30 гадоў трымала планку якасці. Беларускіх…

18 верасня 2024

«Гродзенскія анёлы» спусціліся з нябёсаў на могілкі. Там прайшла прэзентацыя кнігі Святланы Несцярэнкі

«На могілках! А дзе ж яшчэ праводзіць прэзентацыю? Аўтарка кнігі пра гродзенскі праваслаўны некропаль Святлана…

18 верасня 2024

Прыгожая хімія і лагічны падыход. Як беларуска ў Беластоку занялася рэпетытарствам

У Беларусі Света выкладала хімію ў каледжы і працавала ў антыдопінгавай лабараторыі. Зараз яна жыве ў…

17 верасня 2024

52 ахвяры: гісторыя Станіслава і Яніны Збоньскіх — серыйных забойцаў, якія любілі Гродна

Гродна 100 гадоў таму праславілася як “база” серыйных забойцаў Збоньскіх. Адсюль з вуліцы Фабрычнай, 9 цягам…

15 верасня 2024

«Трэба дзесьці быць дзіваком, вар’ятам». Руслан Кулевіч — пра 4 гады эміграцыі, прабачэнні Бондаравай і як улады шукалі яго мёртвага бацьку

Журналіст Hrodna.life Руслан Кулевіч летам 2020-га збіраўся згуляць вяселле, а да канца года - выпусціць…

12 верасня 2024