Былыя жыхары Пярэселкі паказалі, дзе ў Пышках пасля вайны расстрэльвалі людзей

Знайшліся яшчэ гродзенцы, якія ведаюць пра пасляваенныя расстрэлы ў Пышках. У пачатку лютага былыя жыхары вёскі Пярэселка Тадэвуш Лаўрушкевіч і Ян Аніська паказалі прыкладнае месца масавага пахавання.

Пра расстрэлы каля Пярэселкі ведалі амаль усе вяскоўцы, але пра гэта доўгі час было не прынята гаварыць. Першай пра гэта загаварыла публічна Аліцыя Кізюкевіч. У 1946 годзе ёй было 12 гадоў. Яе бацька стаў сведкам расстрэлаў. За савецкім часам Аліцыя і іншыя жыхары вёскі хадзілі ў лес і насілі на месца расстрэлаў кветкі, але хто там быў пахаваны дакладна, яны не ведалі. Вяскоўцы казалі, што туда вывозілі людзей з гродзенскай турмы.

Аліцыя Кізюкевіч распавядае пра расстрэлы ў Пышках. Фота з архіву Hrodna.life
Паказаць, дзе расстрэльвалі людзей, Аліцыя не магла з-за хваробы ног. Але яна паспрабавала растлумачыць, куды трэба ісці. У красавіку 2019 года мы выйшлі на вызначанае месца. Да пошукаў далучыўся гродзенскі краязнаўца Мікалай Таранда, які ў канцы 1980-х гадоў спрабаваў адшукаць месца расстрэлаў з былым жыхаром вёскі Пярэселка. Але яны 30 гадоў таму не змаглі яго знайсці.


Чытайце таксама: «Павінен быць хоць нейкі крыж». Гродзенцы збіраюць інфармацыю пра расстрэлы ў Пышках


У пачатку лютага 2020 года ўжо іншыя жыхары Пярэселкі вырашылі паказаць прыкладнае месца расстрэлаў. Тадэвуш Лаўрушкевіч і Ян Аніська распавядаюць, што ў 1950-я годы не раз каля пахаванняў пасвілі кароў.

«Гэта ўсё было ўжо пасля вайны. Тут на ўскраіне лесу была такая лагчына, — распавядае Тадэвуш Лаўрушкевіч. — Можна сказаць роў, які потым засыпалі. Я не буду казаць, што гэта дакладнае месца пахаванняў, бо лес яшчэ крыху працягваўся. Але пра гэтае месца нам распавядаў стары Кізюкевіч [рэд. — старэйшына вёскі Пярэселка — бацька Аліцыі Кізюкевіч], які быў сведкам расстрэлаў. І ён заўсёды адзначаў, што ў гэтым месцы расце вялізная трава, бо там пахаваныя людзі. Ніхто не ведаў з Пярэселкі каго там расстрэльвалі, але казалі, што вазілі людзей з турмы. Нехта ў машыне нават і святара бачыў. Казалі, што падыходзіць да месца, дзе ўсё адбывалася, было нельга. Там стаялі салдаты».

У Гродзенскім ваенкамаце расказалі, што ў красавіку 2020 у Гродна прыедзе спецыялізаваны 52-і пошукавы батальён і яму можна будзе пакінуць заяўку на правядзенне даследаванняў.

Падзяліцца

Апошнія запісы

Навучыцца экалагічна выказваць эмоцыі, прыгатаваць моці і станцаваць K-pop: якія гурткі для дарослых ёсць у Гродне

Калі звыклыя хобі ўжо надакучылі і больш не прыносяць задавальнення, самы час выйсці за межы…

19 верасня 2024

«Раней было развіццё, сёння — захаванне таго, што існуе». Як мiжнародны фестываль тэатра лялек у Гродне стаў «зборам» сяброўскіх краін (і чаму на яго ўсё ж варта ісці)

Мастацтва тэатраў лялек у Беларусі ўзнялося надзвычай высока і 30 гадоў трымала планку якасці. Беларускіх…

18 верасня 2024

«Гродзенскія анёлы» спусціліся з нябёсаў на могілкі. Там прайшла прэзентацыя кнігі Святланы Несцярэнкі

«На могілках! А дзе ж яшчэ праводзіць прэзентацыю? Аўтарка кнігі пра гродзенскі праваслаўны некропаль Святлана…

18 верасня 2024

Прыгожая хімія і лагічны падыход. Як беларуска ў Беластоку занялася рэпетытарствам

У Беларусі Света выкладала хімію ў каледжы і працавала ў антыдопінгавай лабараторыі. Зараз яна жыве ў…

17 верасня 2024

52 ахвяры: гісторыя Станіслава і Яніны Збоньскіх — серыйных забойцаў, якія любілі Гродна

Гродна 100 гадоў таму праславілася як “база” серыйных забойцаў Збоньскіх. Адсюль з вуліцы Фабрычнай, 9 цягам…

15 верасня 2024

«Трэба дзесьці быць дзіваком, вар’ятам». Руслан Кулевіч — пра 4 гады эміграцыі, прабачэнні Бондаравай і як улады шукалі яго мёртвага бацьку

Журналіст Hrodna.life Руслан Кулевіч летам 2020-га збіраўся згуляць вяселле, а да канца года - выпусціць…

12 верасня 2024