«Фунціка маглі загрызці». Музыкант выратаваў парася і цяпер яны ўсюды разам

Андрэй Мэх — вулічны музыка са Шчучына. У пачатку красавіка ён дапамог выжыць парсючку Фунціку. З таго часу яны падарожнічаюць разам. 23 красавіка пара прыехала ў Гродна і выступіла на вуліцы Савецкай.

Андрэй распавядае, што пазнаёміўся з Фунцікам на ферме пад Шчучынам і вырашыў яго адтуль забраць.

«На вуліцы я граю даўно. Нядаўна давялося папрацаваць на ферме і не мог змірыцца, як там забіваюць свіней. Вельмі сумаваў. У адзін момант не вытрымаў, узяў маленькага кабанчыка і пайшоў. Сказаў, разлічуся. Малечу назваў Фунцікам, вось так мы і апынуліся разам», — распавядае Андрэй.

Музыка кажа, што парсючка, яшчэ да таго як ён вырасце, маглі на ферме загрызці старэйшыя асобіны: увесь хвосцік быў абгрызены.

«Цяпер мы падарожнічаем па розных гарадах і граем на вуліцы. Былі ў Лідзе, Мастах, Шчучыне, вось прыехалі падзарабіць у Гродна. Трэба купіць новыя струны для гітары, а таксама прыдумаць, куды ў будучыні падзець Фунціка. Ён мяшаны дзік са свіннёй. Парася прыязнае, людзям падабаецца. Яны падыходзяць не толькі музыку паслухаць, але і з ім пазнаёміцца. Бывае, я граю, а ён пачынае гучна рохкаць: тады мінакі тэлефоны дастаюць».

Праз некаторы час пары прыйдзецца расстацца: Андрэй паедзе ў Еўропу, а Фунціку прыйдзецца шукаць новае месца. Мужчына падумвае аддаць яго ў цырк.

«Пакуль мы разам, нам добра. Але я не змагу сабе пакінуць Фунціка, у планах у мяне даўняя паездка ў Еўропу. Мы з парасём пасябравалі, пакуль ён дапамагае мне, а я яму. У бядзе я яго дакладна не пакіну, аддам у добрыя рукі, не на бойню. Як варыянт — у які-небудзь цырк. Ён не звычайнае парася — ён змяняе думкі людзей, прымушае іх задумацца. Есць усё, вельмі любіць ражанку».

За кароткі час Фунцік прывык да Андрэя і бегае за ім усюды

Падзяліцца

Апошнія запісы

Навучыцца экалагічна выказваць эмоцыі, прыгатаваць моці і станцаваць K-pop: якія гурткі для дарослых ёсць у Гродне

Калі звыклыя хобі ўжо надакучылі і больш не прыносяць задавальнення, самы час выйсці за межы…

19 верасня 2024

«Раней было развіццё, сёння — захаванне таго, што існуе». Як мiжнародны фестываль тэатра лялек у Гродне стаў «зборам» сяброўскіх краін (і чаму на яго ўсё ж варта ісці)

Мастацтва тэатраў лялек у Беларусі ўзнялося надзвычай высока і 30 гадоў трымала планку якасці. Беларускіх…

18 верасня 2024

«Гродзенскія анёлы» спусціліся з нябёсаў на могілкі. Там прайшла прэзентацыя кнігі Святланы Несцярэнкі

«На могілках! А дзе ж яшчэ праводзіць прэзентацыю? Аўтарка кнігі пра гродзенскі праваслаўны некропаль Святлана…

18 верасня 2024

Прыгожая хімія і лагічны падыход. Як беларуска ў Беластоку занялася рэпетытарствам

У Беларусі Света выкладала хімію ў каледжы і працавала ў антыдопінгавай лабараторыі. Зараз яна жыве ў…

17 верасня 2024

52 ахвяры: гісторыя Станіслава і Яніны Збоньскіх — серыйных забойцаў, якія любілі Гродна

Гродна 100 гадоў таму праславілася як “база” серыйных забойцаў Збоньскіх. Адсюль з вуліцы Фабрычнай, 9 цягам…

15 верасня 2024

«Трэба дзесьці быць дзіваком, вар’ятам». Руслан Кулевіч — пра 4 гады эміграцыі, прабачэнні Бондаравай і як улады шукалі яго мёртвага бацьку

Журналіст Hrodna.life Руслан Кулевіч летам 2020-га збіраўся згуляць вяселле, а да канца года - выпусціць…

12 верасня 2024