«Лёд 2»: творчая дэградацыя і ледзяное раздражненне расійскага кінематографа

«Лёд 2» збірае ў расійскіх кінатэатрах выдатныя грошы, але наўрад ці застанецца ў памяці гледачоў, як першая частка. Бо там была казка, якую мы так любім, а ў працягу нам падсоўваюць чарговую перадачу Малахава.

www.youtube.com/watch?v=9c3Z4Hp4tWM

Чалавеку патрэбныя казкі, каб часам вяртаць веру ў цуд. Кінематограф заўсёды выконваў на выдатна гэтую працу, адначасна збіраючы грошы з касы. У 2017 годзе спартыўны мюзікл «Лёд» стаў хітом і зарабіў 1,5 млрд расійскіх рублёў. Гісторыя гераічнай зацятасці і сляпой веры ў гаючыя ўласцівасці любові заваявала сэрцы гледачоў, нягледзячы на ​​фантастычныя перабольшанні ў сюжэце.

У працягу падзеі развіваюцца праз 10 гадоў. Галоўныя героі шчаслівыя ў панылым Іркуцку, дзе застаецца ўпівацца толькі прыгажосцю Аглаі Тарасавай і ледзянога Байкала. Горад застыў у часе, быццам ніякага скачка ў канец 2020-х і не адбылося. Абшарпаныя панэлькі, спісаныя пад’езды,
пусты велізарны зала ЗАГСа — уся архітэктура і ўнутранае ўбранне крычыць аб мінулай савецкай велічы, а не аб прасоўванні наперад. Першая частка зіхацела сталічнымі арэнамі і грукала авацыямі, другая — рыхтавала гледача да непатрэбнай трагічнай страты.

Жора, што ты нарабіў?!

Прадзюсары фільма не паклікалі рэжысёра першага фільма Алега Трафіма зноў паспрабаваць стварыць цуды ў пракаце, а звярнуліся да аднаго з самых паспяховых фільммэйкераў апошніх гадоў - Жоры Крыжоўнікава. Гэты аўтар слыве дзіўнай тэхнікай змешваць камедыю і трагедыю («Звоните Дикаприо»), арганізоўваць вар’яцтва на вяселлях і пахаваннях, але пры стварэнні «Лёд 2» яму спатрэбіўся вопыт у пастаноўцы паспяховай караоке-камедыі «Самы лепшы дзень». Жора не стаў паўтарацца і карэнна змяніў канцэпцыю першага фільма, пусціўшы сюжэт у бок «слёзавыціскальнай» драмы.

Ад спартыўнай меладрамы не засталося i следу, ад галоўнай гераіні з’едліва пазбавіліся, а Сашу Пятрова ператварылі ў самотнага бацьку. На 14 лютага закаханым парам прыйшлося глядзець не духаўздымаючую гісторыю, а індыйскую трагедыю, дзе замест спяваючых сланоў - Пятроў, што бегае па горадзе ў соплях. Аронава перастала кляпаць будучых чэмпіёнаў, а занялася судовымі цяжбамі і даводзіць Саню да нервовага зрыву. Усе гэтыя дзеянні выклікаюць адэкватнае раздражненне: ну ніяк не атрымліваецца верыць у «псеўдаказку».

Адзіны плюс фільма — прыгожы ледзяны Байкал

Уся структура фільма складаецца з двух складнікаў: стэрэатыпныя персанажы сваімі звадамі прымушаюць галасіць гледача, камера эфектна аб’язджае застылы Байкал, героі спяваюць старыя шлягеры пра сваю нялёгкую долю. І так увесь фільм…

Стваральнікі не спрабуюць прыдумаць нешта новае, спрабуюць паўтарыць паспяховыя элементы душэўных савецкіх фільмаў, але гэта цягне не на дасягненне шчасця, а на творчую дэградацыю. Казка не павінна выклікаць негатыў і раздражненне, а «Лёд 2» ўдала з гэтым спраўляецца. Хапае падобнага напышліва кантэнту ў перадачах Малахава, навошта падобныя сюжэты навязваць да дня Усіх закаханых?

Пра плюсы: крышталёва чысты ледзяны Байкал, але камера зноў пакажа рыдаючага Пятрова.