Каманда гродзенцаў больш за тыдзень уласнымі сіламі робіць ахоўныя экраны для медыкаў, якія на перадавой змагаюцца з COVID-19. Прадукцыю валанцёры друкуюць на 3D-друкарках, наразаюць на лазерных станках, а потым развозяць па медустановах.
Усё пачалося ў Мінску ў пачатку красавіка, калі каманда «Хакерспэйса» (майстэрня, дзе робяць робатаў, дронаў, праграмуюць і распрацоўваюць розныя тэхнічныя праекты) наладзіла невялікую вытворчасць. Яны пачалі друкаваць на 3D-друкарках ахоўныя экраны для лекараў бальніц і паліклінік. За некалькі сутак яны знайшлі 40 друкарак, сабралі 8000 рублёў і сталі штодня перадаваць партыі ахоўных масак у мінскія бальніцы.
У Гродне таксама знайшліся хлопцы, якія па прыкладзе «Хакерспэйса», стварылі канал у тэлеграме і наладзілі сваю вытворчасць ахоўных экранаў.
Зараз у гродзенскай камандзе больш за 20 чалавек. У дзень яны вырабляюць каля 100 экранаў і развозяць іх па медыцынскіх установах горада.
Сваёй гісторыяй дзеліцца айцішнік Аляксей Асабін.
«Адпаведная экіпіроўка — гэта галоўны сродак абароны. Растучы лік захварэлых на каранавірус медыкаў кажа аб іх недахопе. Артыкул пра мінскі клуб „Хакерспэйс“ паказаў, што дапамагчы нашым медыкам можа кожны. Тыя, у каго ёсць 3D-друкаркі, могуць друкаваць шчыткі, перахаднікі з пластыку. Уладальнікі лазерных станкоў могуць наразаць візары. Справа знойдзецца для кожнага», — кажа Аляксей.
Аляксей распавядае, што вытворчасць экранаў на першы погляд здаецца нескладанай. Насамрэч справе гэта доўгі працэс: на 3D-друкарцы друкуюцца дужкі, на лазерным станку выразаецца визор — пластыкавы экран. Апошні штрых — зборка. На друк адной дэталі сыходзіць да трох гадзін.
«Я звярнуўся да мінскага клуба з прапановай дапамагчы, бо ў мяне быў свой 3D-прынтар. Аказалася, такіх было некалькі чалавек з Гродна. Пазней нашы стварылі асобны канал „Хакерспэйса“ для Гродна і вобласці. Цяпер нас у сярэднім 20−25 чалавек. Хтосьці сыходзіць, нехта прыходзіць. Ёсць чалавек, які, жадаючы дапамагчы, купіў новы прынтар і далучыўся да друкароў. Мы вітаем усіх неабыякавых.
У першы дзень колькасць вырабленых шчыткоў не моцна ўражвала, шмат матэрыялу сыходзіла ва ўтыль, даводзілася наладжваць параметры і аптымізаваць працэс. Тым, у каго не атрымлівалася, стараліся дапамагаць. У першы дзень мы змаглі перадаць 4 шчыткі ў абласную бальніцу.
Цяпер у кожнага атрымліваецца друкаваць розную колькасць дужак для шчыткоў: у сярэднім 8−10 у дзень. Акрамя гэтага мы робім шчыткі, нарэзаныя цалкам з празрыстага ліста ПЭТ на лазерным станку. Нядаўна мінскія калегі перадалі нам новую мадэль ахоўных шчыткоў - флопі. Іх вытворчасць патрабуе нашмат менш часу. Цяпер мы кожны дзень перадаем медыкам больш за 100 шчыткоў».
Усе свае дзеянні члены каманды каардынуюць у тэлеграм-канале. У кожнага свая роля.
«Усё пачынаецца з набыцця матэрыялу. Частку сродкаў нам далі спонсары: кампанія AFRANS, праграміст Юрый, які пажадаў застацца інкогніта, і іншыя. Таксама мы выкарыстоўваем свае асабістыя сродкі. Вялікі аб’ём матэрыялу нам дасылае мінскі клуб», — распавядае Аляксей.
Лазернікі наразаюць з лістоў візары і часткі флопі экранаў. Нешта збіраюць на месцы, штосьці аддаюць на зборку валанцёрам. Уладальнікі аўтамабіляў дастаўляюць экраны.
«У мае задачы ўваходзіць забіраць візары ў лазернікаў, забіраць гатовыя дужкі ў друкароў, апрацоўваць і збіраць гатовыя вырабы», — кажа Аляксей.
Аляксей адзначае, што медыкам забаронена размаўляць з журналістамі без згоды кіраўніцтва. Таму ў медыя прадстаўлены розныя, часам супярэчлівыя звесткі аб іх забяспечанасці сродкамі індывідуальнай абароны.
«Аддаючы шчыткі, мы чуем не толькі словы падзякі, але і даведваемся аб рэальнай сітуацыі. Зараз дэфіцыт паступова памяншаецца. Мы рады, што ўносім сваю долю ў гэты працэс. Хлопцы і дзяўчаты з нашай каманды зладжана працуюць. Нам не патрэбна слава, нам патрэбныя здаровыя медыкі».
У Яўгена Малішэўскага ёсць вытворчасць па вырабе вонкавай рэкламы. З-за каранавіруса заказаў няма і хлопец вырашыў дапамагаць медыкам. На лазерным станку ён наразае экраны.
«На лазарном станку можна вырабляць поўны цыкл шчыткоў. У маю задачу ўваходзіць нарэзка. На чатыры шчыткі сыходзіць арыентыровачна 14 хвілін. Чаму я гэтым займаюся? Напэўна, па той жа прычыне, што і іншыя валанцёры. Сёння ёсць вострая неабходнасць у такіх ахоўных шчытах. Я ведаю, у мяне сваякі працуюць у медыцыне. Калі ёсць неабходнасць, то трэба дапамагаць. Мы дапамагаем, таму што можам».
Урач-псіхатэрапеўт Марыя Глазкова курыруе працу каманды. У яе функцыі ўваходзіць апрацоўка запытаў, пошук спонсараў, распаўсюд інфармацыі аб тым, дзе і як атрымаць дапамогу, каардынацыя дастаўкі і размеркавання шчыткоў.
«Я як лекар разумею, якую небяспеку ўяўляе вірус. Наша сістэма аховы здароўя не гатовая да такой эпідэміі, як зрэшты і ў іншых краінах. Лекары на перадавой, нам трэба іх абараніць. Такія невялікія групы ў кожным горадзе, як наша, могуць хутка адрэагаваць на запыты медыкаў. Многія работнікі баяцца звяртацца па дапамогу, баючыся карных захадаў з боку адміністрацыі. Але нам трэба захаваць і абараніць іх здароўе, каб яны маглі ў будучыні абараніць нас».
Камандзе гродзенскіх валанцёраў можа дапамагчы кожны, у каго ёсць 3D-прынтар або станок для лазернай рэзкі. Таксама можна дапамагчы пастаўкай пластыку для вырабу ахоўных шчыткоў або пералічыць сродкі на рахункі мінскіх валанцёраў «Хакерспэйс» (пазначыць «дапамога для Гродна»).
Калі звыклыя хобі ўжо надакучылі і больш не прыносяць задавальнення, самы час выйсці за межы…
Мастацтва тэатраў лялек у Беларусі ўзнялося надзвычай высока і 30 гадоў трымала планку якасці. Беларускіх…
«На могілках! А дзе ж яшчэ праводзіць прэзентацыю? Аўтарка кнігі пра гродзенскі праваслаўны некропаль Святлана…
У Беларусі Света выкладала хімію ў каледжы і працавала ў антыдопінгавай лабараторыі. Зараз яна жыве ў…
Гродна 100 гадоў таму праславілася як “база” серыйных забойцаў Збоньскіх. Адсюль з вуліцы Фабрычнай, 9 цягам…
Журналіст Hrodna.life Руслан Кулевіч летам 2020-га збіраўся згуляць вяселле, а да канца года - выпусціць…