Дружыннікі на вакзале: сустракаюць гасцей Гродна і дапамагаюць міліцыі

Нават проста наяўнасць дружыннікаў дысцыплінуе людзей, упэўненыя чыгуначнікі Гродна. Разам з транспартнай міліцыяй дружыннікі сустракаюць і патрулююць цягнікі, сочаць за правапарадкам на вакзале і дапамагаюць пасажырам зарыентавацца. У атрадзе дружыннікаў чыгуначнага вакзала — 34 чалавекі, сярод іх 11 жанчын. За пяцігадзінную змену да дружыннікаў звяртаюцца не менш за 50 чалавек.

Дапамажыце, падкажыце

«Могуць быць розныя сітуацыі, — кажа дружынніца Тамара Махамет. — Нехта заблукаў, хтосьці згубіўся, у каго ўцёк кот ці сабака. Людзі выходзяць на перон і не ведаюць, у які бок ісці. Калі пытанні - як прайсці, дзе знайсці, куды звярнуцца — дапамагаем. Мы тут усе дызелі і цягнікі сустракаем».

Тамара працуе правадніцай, а ў вольны час ужо год як бярэ дзяжурствы ў дружыне. Небяспечных выпадкаў за гэты час не было.

«У асноўным, народ у нас культурны і адказны. Бывае, паляць у неналежных месцах або спрабуюць выпіваць. Падыходзім, робім заўвагі, праводзім да месцаў для курэння. Праблем звычайна не бывае. Проста, не ведаюць многія, дзе што можна, асабліва прыезджыя».

Для Тамары дружына — яшчэ і ўспамін пра маладосць. У 80-х, калі працавала ў Мінску на МАЗе, таксама хадзіла ў дружыну. «Раней гэта было за гонар». Зараз той вопыт спатрэбіўся.

Дружыннікі - «парушальнікі»

Яшчэ адзін бок працы дружыннікаў - дапамога транспартнай міліцыі. Напрыклад, на вучэбна-трэніровачных занятках. Па словах дружынніцы Анжелы Шпетнай, аднойчы на ​​такіх вучэннях ёй дасталася роля зладзейкі, якая, паводле легенды, выцягнула з сумкі пасажыра дызеля планшэт.

«Умоўны пацярпелы павінен быў апісаць мае прыкметы міліцыянеру, што суправаджае дызель. Іх перадалі па рацыі ў транспартную міліцыю на вакзале. Калі цягнік прыбыў на станцыю, міліцыянеры прайшлі па ўсіх вагонах і мяне апазналі па апісанні. Шчыра сказаць, сорамна было, калі з дызеля з міліцыяй выводзілі. Але не будзеш жа кожнаму тлумачыць, што гэта вучэбная сітуацыя».

Так што дружыннікі яшчэ і школу акцёрскага майстэрства і стрэсаўстойлівасці праходзяць.

«А потым і ўсё жыццё раскажуць»

Камандзір дружыннікаў-чыгуначнікаў, Ірына Тарасевіч, кіруе атрадам каля пяці гадоў. Пачынала камандзірам атрада рэзерву праваднікоў, а пасля аб’яднання ўзначаліла дружыну станцыі Гродна.

«Ведаеце, людзям падабаецца выходзіць на дзяжурства дружыннікамі. Гэта цікава — увесь час у руху, увесь час з людзьмі. Бывае, нехта пачынае з простага пытання — як прайсці, а потым і ўсё жыццё сваё табе раскажа».

Звычайна на дзяжурства кожны дружыннік выходзіць некалькі разоў у месяц. Працуюць па 4−5 гадзін. Па калектыўнай дамове гэтая праца аплочваецца са сродкаў прадпрыемства — па 2,5 рублі за гадзіну. Ад транспартнай міліцыі таксама ёсць заахвочванні - граматы і падарункі. «Гэта прыцягвае, людзі зацікаўлены».

Для ўсіх, хто прыходзіць у дружыну, ёсць інструктажы і навучанне. На іх расказваюць, як паводзіць сябе ў нестандартных сітуацыях. Напрыклад, калі сустракаюцца падазроныя мінакі, дзеці без нагляду дарослых або пакінутыя рэчы. Больш складаныя сітуацыі вырашаюцца ўжо транспартнай міліцыяй.

У транспартнай міліцыі - свая спецыфіка

Супрацоўнікі «ў пагонах» таксама заўсёды ёсць на вакзале і ў цягніках, распавёў міліцыянт Андрэй Бабіч. Спецыфіка іх працы — асаблівая. «Сеў пасажыр у цягнік, заснуў у адным горадзе, а прачнуўся ўжо ў іншым. Складана бывае высветліць, дзе і калі адбылося парушэнне. У цягніках дапамагаюць праваднікі, а на вакзалах — камеры назірання і дружыннікі».

Добраахвотныя народныя дружыны на чыгунцы ў вобласці, акрамя Гродна, створаны яшчэ ў Лідзе і Ваўкавыску. Іх гатоўнасць да працы правяраецца на штогадовых аглядах-конкурсах. У праграме — спартыўныя дысцыпліны, веданне адміністрацыйнага кодэкса, першая медыцынская дапамога.

Так што, калі на вакзале ўзнікаюць пытанні - шукайце людзей у аранжавых камізэльках з надпісам «дружыннікі па ахове правапарадку». Яны ў любой сітуацыі дапамогуць разабрацца.