Спадчына

Ажэшка посціла б кветачкі, Цётка — акцыі пратэстаў. Беларускія літаратаркі мінулых стагоддзяў «завялі» Instagram

Калі б маладосць беларускіх літаратарак прыйшлася на наш час, то гэтыя таленавітыя жанчыны напэўна мелі б старонкі ў сацыяльных сетках, мяркуе студэнтка-дызайнерка з Гродна Воля Новік. На старонках FB ці ВК маглі б з‘яўляцца вершы ці літаратурныя замалёўкі. А што з Instagram? Што б яны запосцілі, калі б наведалі сучасны Гродна? Колькі б лайкаў сабралі?

Перанесці паэтак ў наш час і наш горад Волі дапамаглі лічбавыя тэхналогіі і ўласная фантазія.

Эліза Ажэшка (1841—1910)

Эліза Ажэшка ўвайшла б у Гродна ХХІ стагоддзя вельмі арганічна. Стылёвыя строі і прычоскі прыйшліся б ёй даспадобы. У інстаграме пісьменніцы напэўна знайшлося месца б раслінам з нашай мясцовасці. Старонка Элізы магла б стаць, напрыклад, нататнікам для збору матэрыялаў нарыса «Людзі і кветкі над Нёманам».


Алаіза Пашкевіч, Цётка (1876−1916)

Алаіза Пашкевіч, Цётка, каторая пра сябе пісала «Люблю ўраганы… У буры я адчуваю рай», у наш час магла б посціць ў інстаграме свае байкерскія здымкі. Бо гэта таксама «сіла і моц народа», каторую паэтка імкнулася паказаць праз творчасць.

Знаўцы называюць паэзію Цёткі летапісам рэвалюцыі 1905 года. Напэўна, калі б яна вяла інстаграм у наш час, то не абмінула б увагай пратэстных акцый. Прынамсі, да верша «Вера беларуса» яны маглі б стаць ілюстрацыяй.


Людвіка Сівіцкая — Зоська Верас (1892 — 1991)

Паэтка Зоська Верас, напэўна, магла б апынуцца ў адной з гродзенскіх фітнэс-залаў і посціць адтуль вітанні разам з сэлфі. Магчыма, «на пялёстку ружы пахучай», яна б хацела напісаць сваім гродзенскім сябрам, а потым сабралася, і сама прылецела ў наш горад.

У імаверны інстаграм Зоські маглі б патрапіць і зімовыя забавы на горцы транспартнага кола на Фартах. «Гараць вочкі, сэрца б’ецца» — гэта дакладна пра тую горку.


Вера Вярба (1942 — 2012)

Вера Вярба, напэўна, была б вельмі сучаснай дзяўчынай і душой тусоўкі. І яе трапныя назіранні маглі б разысціся па сацсетках і стаць мемамі. Прыкладна, як верш пра рушнікі, што стаў песняй і сапраўдным народным хітом. Нёман, з востравам у форме сэрца, напэўна не пакінуў бы яе абыякавай. І рушнікі для натхнення ў Гродне таксама б знайшліся.


Галіна Каржанеўская (1950)

Галіна Каржанеўская, наведаўшы сённяшні Гродна на машыне часу, магла б закідваць у стужку інстаграма здымкі з мясцовымі краявідамі, такімі ж пяшчотнымі, як і вершы паэткі.

А пабачыць перапост свайго свой «чырвона-белага» верша ў сяброўскіх акаўнтах ёй таксама было б прыемна.


Раіса Баравікова (1947)

Раіса Баравікова, калі б зараз магла перанесціся ў маладосць і ў Гродна адначасова, магла б па-сапраўднаму адчуць сябе дзяўчынкай на шары і палятаць «бязважкаю пушынкаю» над старажытнай Каложай.


Мая Львовіч (1933 — 2015)

Мая Львовіч, патрапіўшы ў Гродна, магла б запосціць свой здымак з берага Нёмана. Ці паспрабаваць злавіць смартфонам святло сонца на досвітку ды месяца ў поўні - такое ж лёгкае і празрыстае, як і Маіны «Вершы на аркушыках нядаўніх часоў».


Паўліна Мядёлка (1893−1974)

Муза Янкі Купалы, дзяўчына, што стала правобразам галоўнай гераіні п’есе «Паўлінка» і першай выканаўцай яе ролі - Паўліна Мядёлка, сама таксама пісала вершы, паэмы і п’есы. Напэўна, прыехаўшы ў Гродна, яна б зачэкінілася каля драмтэатра. Не абмінула б акторка-паэтка і тэатр лялек. Тым больш — там ставяць знакамітых купалаўскіх «Тутэйшых».

А матыля з паўлінімі вачамі на крыльцах паэтка магла б выкарыстоўваць замест аватаркі-псеўданіма. Напрыклад, разам з подпісам «Паўлінка» пад вершам-улёткай «Пад гоман вясёлы», што ў 20−30х гадах мінулага стагоддзя быў рэвалюцыйным гімнам Заходняй Беларусі.

[irp]

Апошнія запісы

«Інтэрнэт — сіла. Да 2020 улады гэтага не разумелі». Стваральнік Гродзенскага форума расказаў пра байнэт нулявых

Гродзенскі форум існуе больш за 20 гадоў і абнаўляецца дагэтуль. Людзі ўсё яшчэ шукаюць там…

7 лістапада 2024

Грэчка з чарніцамі, жывая музыка і «сарамлівы» стрыптыз. Рэстаранам «Беласток» у Гродне і Grodno ў Беластоку споўнілася 50 гадоў

У Гродне працуе рэстаран «Беласток», а ў польскім Беластоку – бар Grodno. У 1974 годзе…

5 лістапада 2024

«Прабіце, калі ласка». Як у Гродне адным талончыкам ламалі сістэму

Гродзенскія кантралёры - самыя суровыя, а пасажыры - самыя дружныя. Квіток можна на выхадзе з…

4 лістапада 2024

«Мяне не перамагчы, я не спаборнічаю». Гродзенка перанесла аперацыю на ствале галаўнога мозгу — вось як змянілася яе жыццё

Раніцай гродзенка Людміла Юрахно як звычайна пайшла на працу, але дадому вярнулася толькі праз паўгода.…

1 лістапада 2024

«Воку няма за што зачапіцца». Спыталіся ў дызайнера, што не так з інтэр'ерамі гродзенскіх устаноў

Гродзенцы скардзяцца, што шмат якія ўстановы ў горадзе выглядаюць аднолькава. Напрыклад, некаторых расчаравалі рэндары інтэр'ераў…

31 кастрычніка 2024

Куды з’ездзіць на Хэлоўін у Гродзенскай вобласці: 5 містычных месцаў ад замкаў да млыноў

Адчуць таямнічую атмасферу Хэлоўіна можна ў розных месцах Гродзеншчыны: у рэгіёне мноства закінутых сядзіб, старажытных…

29 кастрычніка 2024