Ад «Піянера» да бескантактавага. Першаму кіроўцу тралейбуса ў Гродне па начах сніцца транспарт

Тралейбусны рух у Гродне быў адкрыты 5 лістапада 1974 года паміж «Азотам» і Савецкай плошчай. Кіроўцамі дзесяці новых тралейбусаў сталі гродзенскія хлопцы, якія скончылі чатырохмесячныя курсы ў Мінску. З той першай групы найдаўжэй за стырном тралейбуса працаваў Уладзімір Пахаркоў. Яго вадзіцельскі стаж склаў 39 гадоў, што з’яўляецца амаль рэкордам у Беларусі.

Уладзіміра, як і многіх іншых ветэранаў тралейбуснага ўпраўлення, 25 студзеня запрасілі на прэзентацыю новых бескантактавых тралейбусаў. У далёкіх 1970-х гадах маладыя кiроўцы і не марылі аб такім гібрыдным транспарце.

На першы тралейбус школьнікі збіралі металалом

З запускам тралейбусаў у 1974 годзе вырашылася наспелая транспартная праблема ў Гродне, кажа Уладзімір. Са з’яўленнем новага транспарту 160-тысячны горад набыў больш сучасны выгляд, акультурылі вуліцы і паветра стала значна чысцей.

«Тады, як і цяпер, на прэзентацыю тралейбусаў прыйшло мноства гараджан. Першы наш тралейбус называўся „Піянерскі“, на яго гродзенскія школьнікі збіралі металалом. Уся першая партыя тралейбусаў у Гродне была з дзесяці штук. Атрымлівала наша ўпраўленне іх у горадзе Энгельсе».

Ад «Азоту» да Савецкай плошчы

З запускам тралейбусаў у горадзе можна было ўбачыць тысячы шчаслівых гродзенцаў, якія радаваліся навінцы. Кіраўніцтва горада дазволіла ўсім першы дзень ездзіць на новым транспарце цалкам бясплатна. Тады на 10 тралейбусах працавала 25 вадзіцеляў.

«Былі ў нас усе маладыя хлопцы. Нас у Мінск адправілі на 4 месяцы, каб усяму навучыцца. Першы маршрут у Гродна быў ад „Азоту“ да Савецкай плошчы. Працягласць 6 км. Кожны кіроўца за змену намотваў 18 кругоў. Адзін маршрут 30 хвілін, а стаянка на канцавым прыпынку 5 хвілін».

За 39 гадоў змяніў 4 тралейбусы

Уладзімір — адзіны з групы кіроўцаў 1974 года, які застаўся працаваць у тралейбусным упраўленні да пенсіі. Рэкардсмен адпрацаваў за рулём грамадскага транспарту 39 гадоў і сышоў на пенсію ў чэрвені 2013 года. Больш за Уладзіміра ў Гродне на тралейбусе ніхто не наездзіў.

«Ведаю, што больш за мяне на год праездзіў нейкі кіроўца ў Мінску. Можа я і хацеў бы больш, але мне і так далі тры дадатковых гады. За гэты час мне ўдалося папрацаваць за рулём новых тралейбусаў. Вядома, я сумую па сваёй працы. Бывае, нават сніцца транспарт. За ўсе 39 гадоў працы я змяніў толькі чатыры тралейбусы. Ад таго як паступілі да нас ва ўпраўленне, так і да спісання».

Убачыць «Вітаўта» на вуліцах Гродна

Тэхналогіі не стаяць на месцы і Уладзімір упэўнены, што Гродна ў будучыні яшчэ пацешыць гараджан незвычайнымі тралейбусамі, а магчыма і электрабусамi.

«У сучасных тралейбусаў сур’ёзна адрозніваецца кабіна ад тых, якія былі ў нас спачатку. Ёсць кандыцыянер, цёпла. Першыя тралейбусы ў Гродне былі вельмі шумныя, а зараз ездзіць адно задавальненне.

Што тычыцца будучыні, то я нават і не ведаю, што можа быць лепш. Ёсць адна мадэль, якой я сімпатызую, гэта «Вітаўт», яны ездзяць у Мінску. Спадзяюся і ў нас такія калі-небудзь з’явяцца".