Фільм «1917»: простая ваенная драма, не падобная да іншых

Узнагародны сезон набліжаецца да фіналу. 9 лютага Амерыканская кінаакадэмія вызначыць найлепшых у сваёй галіне. Адзін з галоўных фаварытаў - ваенная драма брытанца Сэма Мендэса «1917», якая нядаўна стартавала і ў Гродне.

Дасканалая праца аператара-віртуоза

У фільме распавядаецца пра двух капралаў брытанскай арміі і мэтах іх двухдзённага ваяжу скрозь выпаленую вайной зямлю Францыі. Перад намі кіно, дзе цікава ў першую чаргу не само апавяданне, а як яно тэхнічна дасканала паказана на экране. Камера аператара-віртуоза Роджэра Дзікінса будзе выразна і штосекундна ісці за спінамі галоўных герояў і ўлоўліваць драбнюткія дэталі хаатычнага кашмару Першай сусветнай вайны. Усё падарожжа праз пекла бітваў было задумана зняць адзіным кадрам, каб глядач праз аўдыёвізуальныя эфекты адчуў увесь жах смерці і разбурэнняў.

www.youtube.com/watch?v=gZjQROMAh_s

Пераклікаецца з «Выратаваць радавога Райана»

Для Сэма Мендэса здымкі «1917» сталі данінай павагі свайму дзеду. Менавіта ён распавёў будучаму рэжысёру дзівосную гісторыю выратавання тысячы людзей, якія паверылі ў смяротную ўлоўку ворага. І толькі подзвіг двух чалавек змог іх выратаваць ад немінучай гібелі.

Гэтая гісторыя пераклікаецца з сюжэтам знакамітага фільма Стывена Спілберга «Выратаваць радавога Райана». Толькі там армія вырашае пазбавіць ад смерці аднаго індывіда, а ў «1917» чалавек стараецца дабегчы да акружанага батальёна і данесці загад аб адступленні, тым самым ратуючы сотні жыццяў.

Прыгажосць штодзённасці ў змроку жаху

У фільме пры нячастым з’яўленні немцаў галоўным антаганістам выступае сама вайна. Брудныя і стомленыя англічане ўжо тры гады хаваюцца ад яе ў акопах, ужо няма даўно натхнення ў сэрцах байцоў, усім кіруе голад і разруха. Непадалёк — трупы, бруд, калючы дрот.

Праз гэта пекла галоўныя героі прабіраюцца да сваёй мэты і Сэм Мендэс у гэтай цемры знаходзіць час перадаць прыгажосць штодзённасці, якая суседнічае са смерцю: вясновыя пялёсткі квітнеючай вішні або біблейскае спевы перад будучай атакай.

Фільм, якому не патрэбныя знакамітасці

Само падарожжа многіх непрыемна здзівіць сваёй прастатой. Як у камп’ютарнай гульні, героі фільма будуць ісці з кропкі А да кропкі Б, пераадольваючы цяжкасці. Глядач заўсёды побач з героям: бачыць іх вачыма і «слухае» смяротную цішыню. Не варта чакаць грандыёзных батальных сцэн, гераічнага пафасу і такіх жа ўчынкаў, бо перад намі звычайная карціна пазіцыйнай барацьбы на выжыванне і чаканне.

На галоўныя ролі былі спецыяльна ўзятыя малазнаёмыя маладыя акцёры, каб мы не акцэнтавалі ўвагу на іх мінулыя подзвігі ў кінематографе. Бывалыя фанаты кіно павінны пазнаць сына Сэрсэі Ланістар з «Гульні тронаў», але на гэтым усё факты з біяграфіі маладых акцёраў і скончацца. Больш масцітыя акцёры, накшталт Коліна Фёрта або Бенедыкта Камбербетча, былі задзейнічаны ў кароткіх эпізодах у ролях афіцэраў розных званняў, але гэтаму фільму не патрэбныя знакамітасці, каб паверыць у тое, што адбываецца.

Надуманыя мінусы, якія робяць фільм добрым

У «1917» будуць свае нядобразычліўцы ў асобах шматлікіх гледачоў, якія не прымуць дадзеныя прыёмы апавядання. Ім не спадабацца беднасць кадра, адсутнасць буйных маштабаў у дзеянні, паэтычнае стаўленне аўтара да гідотаў вайны. Але ўсе гэтыя надуманыя мінусы і вылучаюць «1917» з агульнага шэрагу іншых ваенных драм.

Падзяліцца

Апошнія запісы

Навучыцца экалагічна выказваць эмоцыі, прыгатаваць моці і станцаваць K-pop: якія гурткі для дарослых ёсць у Гродне

Калі звыклыя хобі ўжо надакучылі і больш не прыносяць задавальнення, самы час выйсці за межы…

19 верасня 2024

«Раней было развіццё, сёння — захаванне таго, што існуе». Як мiжнародны фестываль тэатра лялек у Гродне стаў «зборам» сяброўскіх краін (і чаму на яго ўсё ж варта ісці)

Мастацтва тэатраў лялек у Беларусі ўзнялося надзвычай высока і 30 гадоў трымала планку якасці. Беларускіх…

18 верасня 2024

«Гродзенскія анёлы» спусціліся з нябёсаў на могілкі. Там прайшла прэзентацыя кнігі Святланы Несцярэнкі

«На могілках! А дзе ж яшчэ праводзіць прэзентацыю? Аўтарка кнігі пра гродзенскі праваслаўны некропаль Святлана…

18 верасня 2024

Прыгожая хімія і лагічны падыход. Як беларуска ў Беластоку занялася рэпетытарствам

У Беларусі Света выкладала хімію ў каледжы і працавала ў антыдопінгавай лабараторыі. Зараз яна жыве ў…

17 верасня 2024

52 ахвяры: гісторыя Станіслава і Яніны Збоньскіх — серыйных забойцаў, якія любілі Гродна

Гродна 100 гадоў таму праславілася як “база” серыйных забойцаў Збоньскіх. Адсюль з вуліцы Фабрычнай, 9 цягам…

15 верасня 2024

«Трэба дзесьці быць дзіваком, вар’ятам». Руслан Кулевіч — пра 4 гады эміграцыі, прабачэнні Бондаравай і як улады шукалі яго мёртвага бацьку

Журналіст Hrodna.life Руслан Кулевіч летам 2020-га збіраўся згуляць вяселле, а да канца года - выпусціць…

12 верасня 2024