У канцы лета Гродзенская праваслаўная епархія запусціла ў інстаграм моладзевы праект «блогословие». Ён павінен тлумачыць чалавеку 21 стагоддзя Евангелле на яго мове. За тры месяцы на акаўнт падпісалася больш за 5000 чалавек.
На мове песень Ягора Летава і кніг пра Гары Потара
Інстаграмам епархіі займаюцца тры святары: Дзмітрый Паўлюкевіч, Аляксандр і Віктар Калацкія. Падпісчыкі іх акаўнта — у асноўным людзі 25−30 гадоў, якія ўжо ходзяць у царкву, але хочуць даведацца больш пра Бога і рэлігію.
«Мы называем сваю працу перакладам, — распавядае Дзмітрый Паўлюкевіч. — Калі хрысціянства дасягнула Кітая, то мясцовыя жыхары не разумелі сэнсу радка з Ойча наш — „хлеб наш надзённы“. Тады яе перавялі як „рыс наш надзённы“. У нас тая ж задача: растлумачыць Евангелле чалавеку 21 стагоддзя на яго ж мове. На мове песень Летава, кніг пра Гары Потара, на прыкладах з астрафізікі. Можа здацца, што гэта несумяшчальныя рэчы, але нашы падпісчыкі кажуць, што гэта працуе».
https://www.instagram.com/p/B32nLU2pex0/
Праект у інстаграме святары запусцілі ў канцы жніўня і, як кажа Дзмітрый, яны ўсё яшчэ эксперыментуюць з фарматамі: спрабуюць здымаць відэа, пішуць з рознай стылістыкай.
«Мы прапанавалі такі праект — начальства пагадзілася. Цяпер усё яшчэ „мацаем“ аўдыторыю. Нас трое ў камандзе: я і два браты-святары Саша і Віця Калацкія. Але мэта адна — разарваць ланцуг наведвання храма па схеме: хрысціўся-вянчаўся-адпелі. Хочацца, каб людзі верылі асэнсавана, а не проста ставілі свечкі».
«Не адказваем толькі на пытанні пра асабістае жыццё»
Святары стараюцца актыўна паказваць і зваротную сувязь у праекце — адказваюць на пытанні падпісчыкаў.
«Часцей за ўсё просяць дапамагчы разабрацца ў нейкім цяжкім месцы з Бібліі. Усё ж такі некалькі тысяч гадоў прайшло з яе напісання. Ужо з-за гэтага яе складана чытаць. Як «Іліяду» Гамера. Або вось было пытанне: ці можа хрысціянін баяцца канца свету.
Мы патлумачылі, чаму мы нават зацікаўлены ў яго як мага больш хуткім наступленні.
Некаторыя святары робяць у сторыз рубрыку «пытанне-адказ» дзе іх завальваюць рознымі бытавымі нюансамі. Мы пакуль такога не рабілі. Часцей пад адным з пастоў у працэсе яго абмеркавання ў кагосьці ўзнікае пытанне. Таму нам не складана адказаць на ўсе — іх не так шмат. Мы не адказваем толькі на пытанні пра асабістае жыццё. Калі людзі просяць парады ў жыццёвай сітуацыі. Гэта проста немагчыма зрабіць праз інстаграм нават не ведаючы чалавека", — дадае Дзмітрый.
https://www.instagram.com/p/B4W_f7RJAHF/
Большасць падпісчыкаў з Расіі
На інстаграм у Дзмітрыя Паўлюкевіча сыходзіць не вельмі шмат часу: з’яўляюцца 2−3 пасты ў тыдзень.
«Больш часу адымае белая вордаўская картка. Сядзіш перад ёй пару гадзін, галавой аб сценку б’ешся. Жонка гэты час ненавідзіць, гучна стукаю напэўна, а потым прыходзіць натхненне і гатова. Бывае, на напісанне тэксту сыходзяць два дні. Але ўвогуле мы не гонімся за колькасцю пастоў. Яны ў нас не маюць лакальнай прывязкі, мы пішам на агульныя для ўсіх праваслаўных тэмы. Гродзенцы па пачатку складалі большасць нашай аўдыторыі. Але цяпер большасць з Расіі і Украіны».
