Ужо заўтра марафон дружбы «Гродна-Друскінінкай» у дзевяты раз павядзе бегуноў па трасе Р42. З кожным годам спартыўная падзея збірае ўсё больш удзельнікаў з самых розных краін. У гэтым годзе, да прыкладу, на старт выйдуць таксама лёгкаатлеты з Нарвегіі, Аўстраліі, Вялікабрытаніі, Літвы, Італіі, ЗША, Фінляндыі, Францыі, Чэхіі, Швецыі, піша grodnonews.by.
Як рыхтаваліся да складанай дыстанцыі і чаму з году ў год прымаюць удзел у марафоне дружбы, распавялі гродзенскія марафонцы.
Традыцыйна сярод удзельнікаў марафону «Гродна-Друскінінкай» начальнік упраўлення спорту і турызму аблвыканкама Алег Андрэйчык. Нягледзячы на шчыльны працоўны графік, арганізацыйную працу напярэдадні гэтай спартыўнай падзеі, ён старанна рыхтаваўся да складанай дыстанцыі.
— Удзел у марафоне сяброўства вельмі важны для мяне. З аднаго боку, як для чалавека, які вядзе здаровы лад жыцця і клапоціцца пра сваё здароўе, гэта выдатная магчымасць праверыць свае сілы. З іншага — гэта магчымасць знутры ўбачыць, як арганізавана мерапрыемства, што атрымалася, а над чым трэба будзе папрацаваць у наступны раз, — распавёў Алег Яўстаф'евіч.
Сярод удзельнікаў марафону і Аляксей Чамаданаў, старшыня клуба аматараў бегу «Run4Fun». Бегам займаецца больш за 20 гадоў. У гэтым годзе, як сам кажа, кідае сабе выклік.
— У мяне быў двухгадовы перапынак, не прымаў удзел у марафонах. А марафон на авось прабегчы не атрымаецца. У гэтым годзе вырашыў паспрабаваць свае сілы і зноў успомніць пачуцці пасля прабежкі 35-га кіламетра. Гэта момант, калі бегчы ты ўжо не можаш, а ногі перастаўляць трэба. Як кажуць, марафон пачынаецца пасля 35 кіламетра, толькі тады ідзе сапраўдная барацьба. Тыя, хто хочуць бегчы марафон, павінны разумець, што гэта складаная дыстанцыя і да яе трэба сур’ёзна рыхтавацца на працягу 4−6 месяцаў. Трэніроўкі павінны быць рэгулярнымі, абавязкова раз у тыдзень доўгі бег ад 12 кіламетраў і паступова павялічваць яго да 30. Марафон не даруе авантурыстам, — падзяліўся Аляксей Чамаданаў.
Наталля Цыцорына будзе прымаць удзел у марафоне дружбы «Гродна-Друскінінкай» у чацвёрты раз. Дарэчы, у першых двух сваіх марафонах Наталля прыходзіла да фінішу другой.
— Гэта найцікавейшы марафон з выдатнай арганізацыяй. Дзе яшчэ можна ў рамках адной дыстанцыі наведаць дзве краіны? І скрыжаванне мяжы ўвогуле не стварае ніякіх перашкод. Усё вельмі прадумана. Выдатна, што ўдзел у марафоне могуць прымаць усе, хто любіць бег. Заўсёды столькі знаёмых асоб сярод удзельнікаў. Сапраўды адчуваецца атмасфера сяброўства і ўзаемападтрымкі. Спартсмены дапамагаюць адзін аднаму, дзеляцца вадой, цікавяцца самаадчуваннем адзін аднаго. Гэта вельмі зараджае і пакідае шмат станоўчых эмоцый. Але разам з гэтым марафон — гэта адказнасць. Трэба вельмі добра адчуваць свой арганізм і ведаць, на якім пульсе бегчы камфортней за ўсё, прыслухоўвацца да сябе. Вядома, рыхтавацца, не прапускаць трэніроўкі, правільна харчавацца. Таксама важна не хвалявацца. На дыстанцыі чалавек павінен быць абсалютна спакойным. Энергію трэба збіраць і берагчы, не марнаваць, — распавяла Наталля Цыцорына.
Усе ўдзельнікі адзначаюць, што марафон трывала заняў месца ў календары марафонаў не толькі Беларусі, але і ўсяго свету.
