Вулічны музыка Аляксандр Зімін 8 жніўня атрымаў ад гарадскіх уладаў дазвол на працу ў цэнтры Гродна. У сацыяльных сетках ён выклаў той самы дакумент, які зараз павінен атрымліваць кожны музыка, калі хоча граць або спяваць на вуліцы.
Апошнім часам Аляксандр граў толькі ля гродзенскіх замкаў і цешыў там прыезджых турыстаў. Але зараз музыка захацеў граць і ў цэнтры Гродна, дзе паток людзей значна больш.
[irp posts="76 811″ name=""З шапкай хадзіць не прынята". Вулічны музыка з Полацка, які аб’ехаў усю Еўропу, зазірнуў у Гродна"]
Для гэтага ён пайшоў у аддзел культуры гарвыканкама і атрымаў дазвол, які дае магчымасць граць на цэнтральнай вуліцы. Такі дазвол гарадскія ўлады прыдумалі, каб навесці парадак у цэнтры Гродна. Дазвол Аляксандр атрымаў без праблем.
«Прыйшоў у гарвыканкам і сказаў, што хачу граць не толькі ля замкаў, але і на Савецкай, — распавядае Аляксандр. — Ад усёй душы ўдзячны любімаму гораду, яго жыхарам і гасцям, якія з дня ў дзень галасуюць за маю музыку рублём і добрым словам, усмешкамі і цяплом».
Паважаць сябе і слухачоў
Аляксандру 40 гадоў, для яго вулічная музыка — гэта больш бізнес у сферы турызму, спосаб выжыць і асвоіць тое, чаго не было ў маладосці. Да працы ён падыходзіць сур’ёзна.
«Працаваць у цэнтры Гродна з іншымі музыкамі гатовы. Гэта мае калегі, я добра да іх стаўлюся. Хаця б палова з іх — сапраўды творчыя людзі, таленавітыя, я сам з задавальненнем кідаю ім грошыкі, — кажа Аляксандр. — Музыкі і горад? Я імкнуся адкрыта не ўмешвацца ў спрэчкі гараджан і музыкаў, але пасля вопыту з Піцера і Масквы часам робіцца сумна. Там практычна не ўбачыш на Арбаце або Неўскім людзей, якія не паважаюць ні сябе, ні слухачоў. У першую чаргу гэта датычыцца аматараў выйсці на вуліцу для заробка на выпіўку або халтуршчыкаў. Хочаш граць для людзей і мець нейкую будучыню — вучыся, працуй».
[irp posts="75 792″ name="Жыхары цэнтра Гродна сабралі подпісы супраць непрафесійных музыкаў на Савецкай"]
Аляксандр лічыць, што маладыя музыкі, якія хочуць граць або спяваць на Савецкай, павінны глядзець шырэй, крэатывіць, шукаць новыя цікавыя вобразы, прыцягваць да сябе ўвагу не скандалам, а мастацтвам.
«Скажу, як фатограф: закінутая будоўля можа быць проста грудай бетону і цэглы, а можа быць фонам для шыкоўнай фотасесіі. Так і тут. Дзяўчо ў касусе можа быць тым жа самым», — дадаў музыка.
