Гродзенка Святлана Самойленка прапанавала трансляваць вершы і ўрыўкі з празаічных твораў у салонах аўтобусаў і тралейбусаў. Гродзенскі гарвыканкам ідэю не прыняў - проза доўгая, характары і густы пасажыраў розныя, абраныя вершы могуць спадабацца не кожнаму.
Творы Святлана прапаноўвае абіраць як вядомых пісьменнікаў, так і пачаткоўцаў, у тым ліку і гродзенцаў, а мова можа быць і беларуская, і руская.
На думку ж прадстаўнікоў гарадской выканаўчай улады, з рэалізацыяй задуманага ёсць складанасці - інтэрвал паміж прыпынкамі занадта кароткі, каб сумяшчаць гукавыя ролікі з назвай гэтага і наступнага прыпынкаў, нумарам маршрута, напамінам пра аплату праезду з літаратурнымі творамі.
«Трансляцыю вершаў і урыўкаў з празаічных твораў лічым нематазгоднай, так як могуць з’явіцца скаргі з боку пасажыраў. Грамадскім транспартам карыстаюцца людзі з рознымі характарамі і настроем, не кожнаму можа спадабацца запрапанаваны да праслухоўвання твор» — адказалі ў лісце Святлане.
Яна таксама прапанавала даваць кароткую гістарычную даведку пра назву прыпынкаў, якія аб’яўляюцца. Гэту ідэю гарвыканкам прапанаваў разгледзіць аўтобуснаму і тралейбуснаму ўпраўленням.
Святлана адказам расчараваная. Кажа, што хацела зрабiць прыемнае для гараждан i гасцей горада, далучыць iх да скарбаў беларускай i сусветнай лiтаратуры, паспрыяць духоўнаму росту, асабліва моладзi, і можа нават адкрыць таленавітых маладых паэтаў сярод гродзенцаў.
«Мы ж жывем ў такой шэрай будзённасцi. Хочацца падняцца над гэтай шэрасцю,» — кажа Святлана.
[irp posts="61 288″ name="Быў паэтам, стаў рэперам. Правілы жыцця Віталя Рыжкова"]
