Міжнароднае грамадскае аб’яднанне “Гендарныя перспектывы” збірае для даследвання гісторыі жанчын і мужчын, што сутыкнуліся з дыскрымінацыяй па прыкмеце пола на працы. Даследванне і абмеркаванне яго вынікаў адбываецца ў межах інфармацыйнай кампаніі “Пол не потолок.”
Гісторыі, што ўжо атрымалі даследчыцы, выглядаюць вельмі знаёмымі:
“Калі ўніверсітэт атрымлівае заяўкі на маладых спецыялістаў, то бывае, прадпрыемствы наўпрост пішуць, што кандыдаты на вакантную пасаду – строга мужчыны. Патлумачыць супрацоўнікам аддзела кадраў, што гэта дыскрымінацыя, не ўяўляецца магчымым, яны проста слухаць не хочуць гэты аргумент”.
“На размеркаванні, калі ў аўдыторыю ўваходзіць дзяўчына, прадстаўнікі прадпрыемстваў літаральна апускаюць вочы долу, каб яе ігнараваць. Лепш возьмуць хлопчыка з сярэднім балам 4,5 чым дзяўчыну нават з чырвоным дыпломам. Наўпрост, канечне, аб прычынах не скажуць. Толькі ў прыватнай размове можна пачуць, што маўляў, яна не справіцца з нашымі рабочымі, яе ў грош не будуць ставіць”.
“Я – ваеннаслужачая адной з воінскіх частак. На службу па кантракту прыйшла пасля працы ў галіне адукацыі, калі праводзіўся набор дзяўчат у гэту частку. Гэта прэстыжна і цікава, але не без падводных камянёў. Атрымаць больш высокую пасаду жанчыне вельмі складана, наперадзе – мужчыны, незалежна ад узросту, досведу, здольнасцяў ці ўзроўня адукацыі. З дванаццаці кіруючых месцаў толькі на двух працуюць жанчыны, хаця калектыў напалову жаночы”.
“Паехала ў камандзіроўку з намеснікам галоўнага. Пасля мерапрыемства быў, як водзіцца, банкет, а пасля банкета мужчынам захацелася жаночай кампаніі. Ён звоніць падначаленаму і кажа: “Прывязі мне тую цёмненькую з банкета” …Практычна ў любым раёне ёсць дзяўчаты, каторых падкладваюць пад вялікіх начальнікаў, каб тыя з’ехалі давольнымі. І часцей за ўсё дзяўчаты самі не супраць – гэта ж начальнік з Мінска, мо потым з кар’ерай дапаможа”.
Добры закон мусіць рэальна працаваць
На думку Ірына Альхоўкі, старшыні Праўлення Міжнароднага грамадскага аб’яднання “Гендарныя перспектывы”, юрыдычная калізія шматлікіх падобных сітуацый у тым, што ў прававым полі Беларусі няма азначэння паняцця “дыскрымінацыя”. Існуе толькі яе забарона.
“Вядома, што нерэдка наймальнікі перадузята ставяцца да маладых жанчын з дзецьмі пры прыёме на працу, жанчыны розных узростаў сутыкаюцца з сэксуальнымі дамагальніцтвамі на працоўных месцах, не кожны бацька практычна можа скарыстацца магчымасцю ўзяць дэкрэтны адпачынак па догляду за дзіцём”.
Даказаць парушэння даволі сладана: працадаўца не дае распіску, што робіць выбар у бок мужчыны , а не жанчыны, сыходзячы толькі з біялагічнага полу, а не прафесійных кампетэнцый. “Эфектыўнасць жа закона павінна вымярацца механізмам яго практычнай рэалізацыі. Добры закон той, што рэальна працуе.”
Прэзентацыя аналіза сабраных гісторый пройдзе ў час экспертнай грамадскай дыскусіі. Акрамя таго будзе праведзены круглы стол для абмеркавання гендарнай няроўнасці на рынку працы. Мяркуецца, што ўдзел у ім возьмуць спецыялісты Дэпартамента дзяржаўнай інспекцыі па працы Мінпрацы і сацабароны, органаў пракуратуры і судоў, аб’яднанняў наймальнікаў, адвакатаў, грамадскіх арганізацыый і іншыя зацікаўляныя асобы.
Вы можаце зрабіць унёсак у вывучэнне праблемы і падзяліцца сваёй гісторыяй на старонках Facebook пад хэштэгам #ПолНеПотолок. Самые распаўсюджаныя выпадкі дыскрымінацыі, пра каторыя распавядуць удзельніцы пракаментуюць юрысты.
Калі вы жадаеце падзяоіцца гісторыяй ананімна, напішыце даследчыцам на электронны адрас [email protected]. Канфедэнцыыйнасць гарантуецца.
